[enderhafızım]

Kalbin Ürettiği Bahar Çiçeği; Sevgi...

Sevgi: Kalbin ürettiği bahar çiçeği

Kalbimizin imandan sonra en kaliteli ürünü sevgidir Kalbimiz;

* Hislerin, duyguların merkezi;

* Kâinattaki enerji boyutlarının santrali;

* Sevgi ve aşk üretim merkezidir ve sonsuz derecede sevgi üretme potansiyelindedir

Rahmanî bir hediye olan akıl, göz, dil gibi kalbin de yaratılmasının sırrı, “muhabbetullah” ve öbür âlem için lâzım olan şeyleri temin etmek ve sonsuz mutluluğa ulaşmayı sağlamaktır1 Dolayısıyla kalbin birinci görevi, Yaratıcıyı sevmektir Dolayısıyla Onun hesabına, yaratılanları da sever

Akıl, eşyanın, fenlerin sırlarına ulaştığı gibi, kalbimiz de ne kadar temiz ise, iman nuruyla ne derece aydınlanırsa, ibadet ve zikirle işletilirse, alıcı ve verici gücü de o nispette yüksek olur Ve sevgi üretimini ona göre sağlar

Hayatı dolu dolu yaşamak, gerçek sevgi ve aşkı üretmek, dolayısıyla huzuru, mutluluğu yakalamak; manevî kalbimizi tahlil etmekle ve gıdasını verip onu mânen tatmin etmekle mümkün

Kalbin asıl görevi dünya işleri ve maddiyat ile uğraşmak değildir2 Çünkü dünya işlerini ve maddî lezzetleri takip etme işi nefsimize verilmiştir Onun işini kalbe yüklemek, kâğıt mendille yerleri paspas etmeye veya hassas terazi ile ağır yükleri tartmaya benzer

Kalbin ikinci vazifesi ise sevgi üretmektir Çünkü kalp, sevgi üretim merkezidir Başta ruhumuzu, kendimizi, anne babamızı, çoluk çocuğumuzu, akrabalarımızı ve sair insanları severiz Sevgi aynı zamanda bizi birbirimizle kaynaştırır Güzel şeyleri, hayvanları, türlü yiyecek-içecek, bitki ve giyecekleri, manzaraları, diğer bütün varlıkları severiz

İnsan mutlaka sever Çünkü, kalp, sevgiye göre dizayn edilmiştir Eğer, Rabbini sevmezse, dolayısıyla Rabbinin yarattığı bütün varlıkları Onun hesabına sevmezse, onun yerini nefsi alacaktırYani, nefsini mabuda lâyık bir tarzda sevecektir Sevgi hissini mala-mülke, şana, şöhrete, model kabul ettiği kişilere (aktör, aktris, şarkıcı, san'atçı vs) yöneltecektir Elbette sonsuz sevgi potansiyeline sahip olan kalp, fani, basit, solan, yok olmaya mahkûm nesnelere razı olmaz Bütün gücüyle “sonsuzluk” isteyen kalbimizi sonlu ve tükenici olan şeylerle doyurup tatmin edemeyiz

Her duyumuzun, her duygumuzun ve her uzvumuzun gıdası ayrı ayrıdır Meşrû olmak şartıyla, gözün gıdası güzel manzaralar, kulağınki güzel ve âhenkli sesler, dilinki tatlar, mideninki yiyecek, böbreklerimizinki su, ciğerlerimizinki temiz havadır..

alıntı