[Verda_Naz]

F_i_L_i_S_t_İ_n

Bayramda şeker toplarmış çocuklar
Şeker verenler yok!..Mermileri topluyor minik eller
Sonra anne ve babasının ellerini öpermiş yavrular...
Param parça! Yerde yatan anne babanın eli nasıl öpülsün
Sonra ebeveynler, şefkatli elleriyle okşarmış saçlarını, öpermiş yanaklarından
Ve ayşeler... Babalarının mezar taşına bile dokunamıyor
Bombalara mı dokunsun? Toprak değil, bombalar yutuyor cesetleri!
Ve bayramlar...
Ve camdan dışarı bakan ürkek gözler...
Ceylan misali.
Görünce bu manzarayı annesine koşar tabi annesi varsa
Ev bile zindan olur korkudan. Sığınacağı yer yok
Gözleri yuvalarından fırlamış, nefes nefese donuk bir çırpınışla çırpınırken,
Gözlerinin önünden gider miydi yerde yatan arkadaşı.
Bir elinde bir parça bayat ekmek vardı.
Ya elinden düşen oyuncağı? Bunu unutur muydu minik yüreği.
Ve tebessüm dolu yüzüne baktı son kez arkadaşının.
Sanki o tebessüm dolu güzel yüz
Ve insanlık sanki görmüyordu bayramdan habersiz,
Kan damlayan coğrafyaları...