elveda
bu sana son şiirim
bu son yazışım umuda
bir hayırsızın elinden son alışım
hayallerimi ve son gidişim gelmemesiye
umutsuzluğa çıksada yollarım herzaman
yinede olsun çıkmazlarda yürümedim hiç bir zaman
kör kuyuya ışık yakmadım bilirim susuzdur
her denizde dalgalanmadım
bir yavru kuşu öldürürüm diye
ve bir demet gülü denizden kıyıya vururum diye
ben hiç aşk ruleti oynamadım
belki boşlar bana gelir diye
hiç boşa zar sallamadım
belki kaybederim diye
bugün de hüzünlüyüm bak
duygu yüklü dalgalarım
başka sahillere vuracak
kalemim başka satırlarda yazacak
ve sen hiç bir zaman bilmeyeceksin
sensiz yağmurda ıslanmak bile kötüymüş
yağmurum sen ol dedim sen başka diyarlara yağdın
ve ben hergün ağladım
bu sana son şiirim
duy beni ey vefasız
artık şarkıların bile tadı yok
kalemler yazmıyor mürekkepmi bitti ne
manalı sözlerin artık değerini yitirdi bende
bağırıyor sahte insanlar sahte bir yüzle
aldırmıyorum ve ben biliyorum
ben seni yokluğunda sevmiştim
ya hep gel bana yada git demiştim
gittin.................
artık ben yorgunum
kalmadı kimseye verecek sevdam
taş bile sert değil kalbinden
buz bile soğuk değil sözlerinden
kalbim ellerindeydi ellerin bıçak
yaraladın kalbimi kör ve keskin bıçak
damla damla hüzün akıyor akacak
ve ben hergün yokluğunda bir satır yazacağım
bir şiir ortaya çıkacak
bu sana son şiirim olacak
senden aldığım ne varsa bulacaksın
kalemim yalan yazmayacak
hayat evcilik oyunu demiştim hani
oynadık ve bitti her oyun gibi
ve biz büyüdük çocuk kalamadık
bazı şeylerin ebedi kalmadığı gibi
yine zarlar elimde atıyorum bazen
bir tutuyor bir bitiriyor sen gibi
ve ben hala sen yokken
tek başıma oynuyorum hayatla
bazen gelirsin diye ümit ediyorum
rüzgarlara soruyorum gördünüzmü diye
o penceresini kapattı diyorlar
ama biliyormusun artık bende kimseye
açmıyorum penceremi
belki sert bir rüzgar eser kırılır diye
maziyide unuttum neydi o
hatırlamıyorum bile
senin şiirlerini yırtıp attım biliyormusun
hani bana yazdığın ufak karalamalar
karalamalar diyorum artık anlamı yok bende
her yazdığın şiiri bana olmasada kopyalardımya
birde helallik isterdim senden
ve sen hep gülerdin
helal ettinmi acaba
onları tek tek yırtıp attım biliyormusun
hiç ağlamadım artık ağlamıyorum zaten
sadece sen dokunaklı yazardın
şimdi çöp kovamda duruyor
sen beni tek lafınla öldürdün
kırık kalpler mezarlığına gömdün
ama bilemedin benim ruhum çocuk ölmez
ruhumu öldüremedin
artık ruhum başkasına ait
sildim artık hayatımdan seni
ben şimdi sensiz daha mutluyum
senden daha çok sevenim var
bu son sözlerim yar
ve son selamım sana
ve son cümlem elveda........
nuray........