[makbergülü]

Dr.Muhammed Bozdağ...bugün ki yazısında sayfa dostlarına bakın nasıl hitap etmiş ;


“Ben sıradan bir insan olarak bu sayfada bir içerik paylaştığımda, dostlarımın tepkisini izlerim. Paylaşılan bir görüş, gelen yeni bir abonelik veya beğeni beni mutlu eder. Tamamı yüce Yaradan’ın ihsanı olan güzel sözlere sunulan takdirler kalbimde şükran hislerini diriltir. ‘Hamdolsun’ derim.

Bugün bu durumu düşünürken ofisimin penceresine yöneldim. Yüce Yaradan’ın yazdan kışa göçen doğasını incelerken, kalbimize beğeni bekleyen muhteşem bir sayfa sunulduğunu hissettim.

Düşündüm o an. Bir kulu olarak bana bağışladığı bilinçle çevreyi gözlemliyordum. Tonlarca buhar taşıyan ve yakında yeryüzünü bembeyaz bir battaniyeyle gizlemeye hazırlanan beyaz bulutlu gökyüzü muhteşemdi. Rengarenk pastel boyalı ağaçların yapraklarının rüzgarda savruluşu inanılmazdı. Kalbin tam merkezinde huzur üreten şu tertemiz havanın kokusu tarifsizdi.

Yüce Yaradan’ın şu yeryüzü sayfasındaki paylaşımları birbirini izliyor. Binlerce resim gönderiyor, ardından yerin ve göğün yazdan kışa geçişini gösteren bin bir video ekliyor sayfaya ve her şeye doğanın harika şarkıları eşlik ediyor. Gelin abone olun, beğenin, takdir edin, sevin, sevinin, sevilin diyor her şey!

İzleyebiliyor muyuz? Rabbimizin yeryüzü sayfasına abone miyiz? Beğeniyor muyuz? ‘Maşallah, harika, muhteşem’ diyen yorumlarımızı ekleyip cennete gönderiyor muyuz? Gülücükler göndererek mutluluğumuzu bildiriyor muyuz?

Gelin sevgili dostlar… Fırsat buldukça nefsimizin zindanından kaçıp Rabbimizin sayfasına sığınalım. Yer ve gök saltanatının Sultanı’nın şu anda bize hangi mesajları gönderdiğini görebilmek için durup penceremizden çevreye bakalım. Beton binalar görüşümüzü kapatıyorsa, çıkıp önü açık bir ufuk arayalım.

Bunu başaran cennet yolcularını Rabbimiz yüce kitabında şöyle tanımlar. ‘Onlar ayaktayken, otururken ve yanları üzerine yatarken Allah’ı anarlar. Göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler. ‘Rabbimiz! Bunu boş yere yaratmadın, seni eksikliklerden uzak tutarız. Bizi ateş azabından koru’ derler.’ (Ali İmran 191)”