 Alemlere Rahmet, Hz. Muhammed Mustafa (S.A.V.) geliyor.
Yırtılsın semavat şevkinden,
Fahri Kâinat doğuyor Amine’den.
Sönsün mecusinin ateşi nurundan,
Kovulsun küfür en derunundan.
Alemlerin Efendisi, güllerin öznesi,
Amine’nin bir tanesi geliyor.
Binlerce melek merakında anın,
Müjdelere gark oldu anası Mustafa’nın (S.A.V.)
Hatırına yaratılmış kainatın,
Ahmed-i Mahmud-u Muhammed Mustafa’sı (S.A.V.) geliyor.
Nurdan çığlıklar çınlatıyor geceyi,
Ümmetim diye ağlıyor İki cihan serveri.
Salât ve selâm üzerine olsun ey kutlu bebek ,
Asırlardır Sen’i bekliyordu bu ümmet.
Alemlerin Efendisi, güllerin öznesi,
Amine’nin bir tanesi geliyor.
Tek sözünle, canlarından geçenlerin olacak,
Mekke’den Medine’ye göçenlerin olacak,
Miraçta saf tutup sevenlerin olacak,
Alemlerin Efendisi geliyor.
Bir gün, tek başına ineceksin Hira’dan,
Seni seçti Habib diye Yaratan (c.c.),
Senin için geçilecek hem anadan babadan,
Alemlerin Efendisi, güllerin öznesi,
Ümmetinin bir tanesi geliyor.
Seni şu dil nasıl anlatsın Ya Habib?
Bu dertlere çare bulmaz hiç tabip,
Gönüllerin şifası, yetmiş bin alemin Mustafa’sı (S.A.V.),
Nur-u nur olan Muhammed Mustafa (S.A.V.) geliyor.
Alemlerin Efendisi, güllerin öznesi,
Alemlere Rahmet, Muhammed Mustafa (S.A.V.) geliyor.
|