Ayna Söyledi Ben Sustum.. Ayna Söyledi Ben Sustum.. Hey! dedi gel buraya,
Yüzüme bak, çevirme yüzünü
Yıllardır başka dünyalarda kovaladın hüznünü;
Hiç bana dokunmadın
Haydi dokun, soğuğum değil mi?
Şimdi beni al ve güneşe götür
Sen ısınırken, ben ılırım belki
Ben her zaman gözlerine baktım
Gözlerinin ta içine..
Yüzüme ne zaman dönsen beni sana bakar buldun
Sen gülünce güldüm ben, ağlayınca ağladım
Elini uzatınca senden fazla uzandım
Beni silmen nafile, sabunlama boşuna.
Bulanık olan sensin..
Haydi yüzleş benimle, diğer yönelişlerin kaçış..
Senin ki yaşamak değil, toprağı göğe saçış
Güzelsin deyince sevinirdin..
Yaşlandın deyince niye kızıyorsun
Titreyen ben değilim ve ıslanan
Sen de biliyorsun
Al bir taş ama iyi kır, dağılsın zerrelerim
Yok sadece çatlatırsan
Senden pek çok gösteririm
Kırdım aynayı o an
Ben binlere bölündüm
Ama nefsim bütündü
Bilirim asıl marifet ,gerçeğe tahammüldü..
__________________
Her insan hata eder. Hata işleyenlerin en hayırlıları tevbe edenlerdir.
Tirmizî, Kıyâme, 49; İbn Mâce, Zühd, 30. |