Cevap: " İdiL Su " ve kalbinden dökülenler... Çocuk olmak bazen acıdır ama masumdur bazen bir bebek için aglanır sanki tek dert oymuş gibi ve büyür aglıycak o kadar büyük sornlar oldugunu anlar ve bebek için döktügü gözyaşlara güler ve geçer... Bir gün hiç olmadık yerde yıgılıp kaldıgını hisseder yanlız oldugunu bir el arar ve yanlış eli tutar hiç istemedigi yerlere savrulur kurtulmak ister ama batmıştır sonra olmadık bi yerde olmadık biranda ufacık bir işaretletle toz pembe gördügü hayatın acı yanını görür ve kurtulmak ister işte o zaman pişmanlıgıyla baş başa kalır af diler ve umutsuzca aglar afvedilmeyi umut eder insan hata yapar ve pişman olur çocuklugunu özler ama geri dönemez...
__________________ |