[Mahru]

Anlamak isterdim çölde açan çiçeği, bile bile yanmak istemesini. Hüzünlüyüm o açan çiçeğe, kırgınım çölde açmasına, laf dinlememesine. Müslüman olmamış insanlar benim gözümde çölde açan çiçeklerdir. Zarif ve kırılgan. Suskunluğun ardında birçok şey gizlidir. İslam la tanışmamış olanları, bu boşlukta kalanları kurtarmalıyız. Bir el atmalıyız gönüllerine. İslam’ ın merhametini, zarafetini ve İslam ahlakını onlara göstermeliyiz. İslam’ ın çiçek bahçesini genişletmeliyiz. Soruyorum size kimler neden ve nerde ne uğurda öldüler? Boşa nefes almış yürekler, boşuna çırpılmış kanatlar, yalanın içinde boğulmuşlar. Şimdi onları bu yalanın boşluğunda mı bırakacağız? Bunun vebalini taşıyabilecek misiniz? Soruyorum, gerçekten kim olmak istersiniz? Boş bir beden mi? Yoksa insanları doğruya çağıran onlara nefes almalarında yardımcı olan bir melek mi? Sorarım size hangisi.
Yaşama amacımız insanlara doğruyu göstermektir. Boşlukta umutsuzca çırpınan, kanadı kırılan, kanadı kanayan güvercinleri bulmak ve onları İslam güneşi ile iğleştirmektir. Gece çöktüğü vakit yalnızlık hissi vurur yüreğimize, gözlerimizi kapatır hiç güneşin doğmadı diyarları düşünürüz. Sonsuzlukta kaybolanlara, pişmanlıkta hıçkıranlara seslenmek için yaratılmadık mı?
Bazıları susmayı tercih eder. Durup izlemek, hiçbir şey yapmadan sehirci olmak bu insanlara acıyorum. Sadece susanlara, ağlayanların gözyaşını silmeyenlere, gönülleri yarayla dolu olanlara yardım etmeyenlere acıyorum. Susmak, hiçbir şey yapmadan sadece durmak. Bazen bakmaya dahi tenezzül etmemek ne acıdır. İşte o insanlara inat hakkı savunmak, insanları uyarmak istiyoruz. Biz İslam’ ın temsilcileriyiz. En doğru şekilde, en saf ve temiz halde gözlerden akan yaşları silmek için buradayız.