[Nesli_Nur]

Evet önceden her şey güzeldi toplumda sadece siyasetin yol açtığı toplumsal problemlerden vardı onun dışında üzerine o kadar düşünülecek tartışılacak bir problem yoktu en ufak şeyde kimse telefona sarılıpta pedaogları dolaşmıyordu çünkü ebeveynler bu tarz şeylere mahal vermiyordu eskilere dayakçı demek ne kadar doğru tartışılır.
Anne olmak ve öğretmen olmak farklı şeyler değildir her anne çocuğunun ilk öğretmenıdır her öğretmende bir annedir ya da babadır... dayak denen realite nerde vardı ?okul da mı ailede mi? Ayrıca geleneksel yöntemler diyince neden aklınıza dayak ,şiddet geldi onuda anlamış değilim eğer gelenekselci eğitimde dayak varsa bugünde var okulda gördüğü şiddeti eve gidince ailesine anlatan yada kendi hakkını savunup buna karşı çıkabilen kaç çocuk vardır ki?
Uzmanlar çocukta çok ciddi bir problem olmadığı müddetçe devreye girmemeli diyorlar. yıllarca üniv. okumuş olabilir yüksek lisans doktora tezi vs.vs bunlar bir çocuğu tanımaya iyileştirmeye tedavi etmeye yardımcı olmaya yetmez bir anne çocuğunu çok daha iyi tanır.
Ayrıca dayağın şiddetin zararlı olduğunu bu toplum dünde biliyordu bugünde biliyor yarında aynı şeyi bilecekler bunu biz pedagoglardan öğrenmedik ki kaldı ki anne babalar eğitim görsünler dediğim meb ‘in müfredatına bağlı olarak sabah sekiz akşam beş mesai şeklınde olsun demedim ki , Ben üniversite mezunu olmanın annelik şuurunu arttırdığına inanmıyorum
Üniversite kuru bilgilerin verildiği bir yığın ruhsuz insanlar dolu bir mekan..
Çocuk psikolojisi ,pedagojiyi ,çocuk eğitimini çok şükür ayırt edebiliyorum. ‘her psikoloji,çocuk gelişimi okuyan çocuk hakkında bilgilerini paylaşıyor bu yüzden belki dediğniz türden uzmanlar çoğaldı.’ Diyorsunuz olabilir neden olmasın buda bildikleri kuru bilgileri birbirleriyle paylaşıyorlar ne dersin ablam tıpkı bugün o çok bilmiş uzmanların ailelere verdiği değerli tavsiyeler gibi …