[Ene Garip]

2- Mim’li masdar (المْصْدَرُ المِيمِيُّ): (İsm-i zaman ve İsm-i mekân)
Başında zâid bir mim harfi bulunan masdardır. Sülâsi fiillerin ism-i zaman ve ism-i mekân kalıpları aynı olduğu için birlikte işlenmektedir. İsmi zaman, manası zaman belirten isimdir, ism-i mekânda manası mekân belirten isimdir. İki şekilde gelir:

مَفْعِلٌ مَفْعَلٌ

a) (مَفْعَلٌ)
Daha çok muzâri orta harfi fethalı veya zammeli fiillerin mimli masdarı, ism-i zaman ve ism-i mekânları bu şekilde gelmiş ve isimleşmiştir.

كَتَبَ -ُ den مَكْتَبٌyazmak, yazma yeri ve yazma zamanı (yazıhane, büro)

لَعِبَ -َ مَلْعَبٌ oynamak, oyun yeri ve oyun zamanı (oyun sahası)

طَبَخَ -َ مَطْبَخٌ pişirmek, pişirme yeri ve pişirme zamanı (mutfak)

*Bir şeyin çok olduğu veya bir işin çok yapıldığı yeri gösteren ismin sonuna tâ-i merbûta (ة) eklenir.

دَرَسَ ders yaptı مَدْرَسَةٌ çok ders yapılan yer ve zaman (okul

كَتَبَ yazdı مَكْتَبَةٌ çok yazılan yer ve zaman (kütüphane, sıra)

حَكَمَ hükmetti مَحْكَمَةٌ çok hükmedilen yer ve zaman (mahkeme)

*Şeddeli (muzaaf) ve orta harfi illetli fiillerin de mimli masdar, ism-i zaman ve ism-i mekânları genelde bu şekilde tâ-i merbûta (ة) alarak gelir:

خاَفَ korktu مَخاَفَةٌ korkmak, korkma yeri ve zamanı

سَرَّ sevindi مَسَرَّةٌ sevinmek, sevinme yeri ve zamanı