[Seher Yeli]

Biraz Gözyaşı Alır mıydınız?..

Biraz Gözyaşı Alır mıydınız?...

Garip bir hal yaşıyordu son dönemlerde.
Duaya el açtığında göz pınarları coşuyordu.
Oysa erkekler ağlamaz diye öğrenmiş;ağlamanın zafiyet,acizlik,çaresizlik olduğu yönünde toplumsal empozelere maruz kalmıştı.
Karanlığı,geceyi,sükûtu seviyordu.
Odanın ışıklarını söndürdü.
Koltuğun arkasına itina ile yerleştirdiği okuma lambası haricinde dış dünyaya çekti perdelerini.
Satırlarda dalgalanan okyanusa açılmaktı niyeti.
Radyo;lise yıllarından beri vazgeçilmez arkadaşıydı.
Karıştırdı FM dalgasını.
Minik Serçe şakıyordu:“Ağlamak güzeldir/Süzülürken yaşlar gözünden sakın utanma!”
Hay Allah’ım ya!.Yine mi ağlamak?.
Biraz daha karıştırdı.
Sanat Musikisi olmalıydı şöyle.
Hani şu temiz aşklar sahnelenen Yeşilçam klasiklerinden birinin müziği mesela:“Duydum ki unutmuşsun gözlerimin rengini/Yazık olmuş o gözlerden sana akan yaşlara”
Yine gözyaşı!..Ufffff...
Yok mu şöyle şıkır-mıkır oyun havası,enstrümantal bir şeyler falan?
Anlaşılan olmayacak.İyisi mi kapamak radyoyu.
Taktığı konu varsa,yemez-içmez araştırır üstüne giderdi.
Ağlamaya,gözyaşına takmıştı bir kere.
Ayet-hadis bulmalıydı.
Bir konu ayette, hadiste varsa kıymetliydi.
Hayatın içinde yaşanıp da Hayat Kitabında olmayan konu olur muydu hiç?
Çağın en büyük nimeti saydığı internetten taradı ayetleri,hadisleri.
Bulduklarını yavaş yavaş okuyor, düşünüyordu:

devam edecek..,