[Seher Yeli]

Sonra..,

Sonra yürek titremesi diye bir kavram çıktı önüne:“İnanmış olanlar ancak o kişilerdir ki,Allah anıldığında yürekleri ürperip titrer ve onlara Allah'ın ayetleri okunduğunda,bu onların imanlarını artırır.” (Enfal-2)

Yürek neden,nasıl titrerdi?
Gazze-Batı Şeria bombalanırken,Güney Asya’da binlerce insan tsunamiye kapılırken;mazlumların,açların,gariplerin haberlerini izlerken içlenmesi miydi?
Yoksa daha farklı bir şey mi?
Kalp titremesinin dışa vurumu;gözyaşı mıydı yoksa?
Bunu Medine’de,Mescid-i Nebevi’de yaşamıştı bir Ramazan akşamı.
İmam,Yusuf Suresinden okuyor,kuyuya atılma ayetine gelince sesi titriyor,hıçkırıklara boğuluyordu.
Mihraptan yayılan hüzün bulutu dalga dalga kaplıyordu cemaati.
Topluca titriyordu yürekler.Yine gözyaşına çıkmıştı yolu.

Mesnevi’ye baktı biraz. Bakalım Aşkın Sultanı gözyaşı için ne diyordu?...Ooooo!...Neler demiyordu ki, Mevlana’nın hıçkırıkları duyuluyordu sayfalarda. Aşkla gözyaşı asırlardır yapışık ikizdiler.Mevlana sırılsıklam aşıktı Şems’e... Büyük aşığın iniltilerini,hasretini duydu cümlelerde:

-Akarsu neredeyse orası yeşerir. Gözyaşı varsa rahmet gelecektir.
-İki deniz olan gözlerin incilerle dolsun istersen,gam toprağından gözüne sürme çek de ağla.
-Dal,ağlayan buluttan yeşerir.Mum ağladıkça aydınlık artar.
-Tevbe tohumunu gözyaşı ile sulamazsan rahmet meyvesi nasıl beklersin?