[KEVİR]

• Kanya ku tu avê jê vexwî kevra navêjyê. - Su içtiğin kaynağa taş atma.
• Karê ne ji mire bayê wê di ser mire. - Benim olmayan işin yeli üzerimden geçsin.
• Keçkê bêbav çîyayê bêav. - Babasız kız susuz dağ gibidir.
• Keda helal dibe mû naqete, keda haram bibe werîs jî diqete. - Helal ekmek kıl olsa kopmaz, haram ekmek halat da olsa kopar.
• Kes nakeve gora kesî. - Kimse kimsenin mezarına girmez.
• Ku kela şorbê çû buhayê heskê pere nake. - Çorba taşarsa kepçenin değeri para etmez.
• Kumê rasta tim qetyayîye. - Doğru kişinin külahı hep yırtıktır.
• Kurmê şîrî heta pîrî. - Ana sütündeki kurt ölüme kadar.
• Ku te girt bermede ku te berda bi dû nekeve. - Tuttunsa bırakma, bıraktınsa ardına düşme.
• Kûçik ji kê bitirse bi wî alî direye. - Köpek korktuğu yana havlar.
• Lê kalîyê lê korîyê; mirin çêtireji feqîrîyê. - Ah yaşlılık ah körlük; ölüm yoksulluktan iyidir.
• Li bejnê nerî bi zêra kirî, laçek rakir kertkê gurî. - Boyuna posuna baktı altınla aldı, örtüsünü kaldırdı kel çıktı.
• Li kerê mirî digere ku nala jêke. - Ölmüş eşek arıyor ki nalını kopara.
• Mala me li çoyê meye; çoyê me li ser milê meye. - Evimiz sopamızda, sopamız omzumuzun üstündedir.
• Malê axê diçe canê xulêm dêşe. - Ağanın malı gider uşağın canı yanar.
• Malê çamêrkî û xesîskî wek hev dire. - Cömerdin malıyla cimrinin malı aynı oranda harcanır.
• Mal li ser malê nabe. - Ev üstünde ev olmaz.
• Mirin mirine xirexir çiye? - Ölüm ölümdür, hırıltı nedir?
• Mirîşka bigere wê lingê wê bi zelq be. - Gezen tavuğun ayağında pislik olur.
• uygunsuz silinmiştir(Abdulmelik)
• Mirov xwe bi destê xwe ne xurîne xura mirov naşkê. - İnsan kendini kendi eliyle kaşımazsa kaşıntısı geçmez.
• Mabêjin kê kir; dibêjin kê got. - Kim yaptı demezler kim söyledi derler.