 Cvp: Son geceniz olsaydı !
Öyle bir an yaşadım aslında.. Bir gün iş yerimdeyim, çalışıyorum.. İçimden bir his bugün vefat edeceksin demişti (yanılmışım gerçi) , o kadar kuvvetli bir his idi ki, bilgisayar başındayım, çalışıyorum ama hiç birşey düşünemiyorum, elim ayağım tutmuyor, sanki birazdan azrail gelecek, hadi gidiyoruz..Hazır mısın diyecek.. Hazır değilim diyeceğim.. Nasıl hazır olabilirim ki...Aklıma kardeşim geliyor, işi gücü bırakıp hemen yanına gidiyorum, sanki bir panik var üzerimde , ne yapabilirim, nasıl geçirebilirim son dakikalarımı paniği... Sevdiğim insanları arıyor birazda onlarla konuşuyorum, sanki onları ne kadar sevdiğimi anlatabilirmişim gibi..
O hisle yaşanmaz sanırım... İştenn çıkıp eve geliyorum o his hala devam ediyor namaza duruyorum..O kadar allak bullak oluyorsunuz ki, hiç bir şey düşünemiyorsunuz, daha sonra kendimi yatıştırdım, olacaksa tevekkül lazım sana dedim, madem islam iddian var ne bu hal heyy kendine gell !...
Son gecem bu olsaydı sanırım yine aynı hisleri taşırdım..
Rabbim bu hal ile yaşamamızı istemediği ve ölüm anımızı bizden sakladığı için bol bol şükretmeliyiz sanırım..
Pek yaşayamazsınız o hisle..Tevvekkülden itibaren yaşamaya başlarsınız...
İşte o an teslimsinizdir, farkındasınızdır...
Zor bir sınav... |