[Esma_Nur]

Hak’ Teâlâ insan neslinin, iki eşin ‘bir’leşmesi ile devam etmesini öngörmüştür. ‘Real’ist bir fıtrat dini olan İslâmiyet de insan tabiatına aykırı bir hayat tarzı olan ruhbanlığa prim vermemiş; kadın – erkek ilişkilerini sağlıklı bir temele oturtmuştur. Fedakârlık esasına dayanan aile; tatmin, emniyet, huzur, sevgi ve şefkat demektir. Aile bunun için kurulur. Bunlardan birinin bulunmadığı bir ailede işler yolunda gitmiyor demektir. Huzur ve sükûnet, insanların eşleri ile ne kadar tatmin olduklarıyla alâkalıdır. Kadın erkeğin, erkek de kadının zırhıdır. Her ikisi de kendine iyi bakarak; kendini geliştirerek, salıvermeyerek bu fonksiyonu en iyi biçimde icra etmeli; eşini korumalıdır. Aile kurulurken eşler iyi seçilmeli; güzellik/yakışıklılık, zenginlik gibi geçici maddî özellikler öncelenmemeli, kalıcı vasıflar esas alınmalı; eş adayının kafa dengi olup olmadığı, kendisi ile ‘arkadaş’lık edip edemeyeceği araştırılmalıdır. Sâlih bir müminin özellikleri, iyi bir eşin de özellikleridir; namuslu, dürüst, güvenilir, kendi ayakları üzerinde durabilecek, aile yükünü kaldırabilecek, anlayışlı, kanaatkâr ve nazik eşlerin kurduğu ailelerde büyük bir ihtimalle aynı özellikleri taşıyan nesiller yetişecektir.



NİKÂH; EŞLERİN BİRBİRİNİ ‘BEN’İMSEMESİ, SAĞLAM BİR ŞEKİLDE ‘SÖZ’LEŞMESİ VE BUNU ÜÇÜNCÜ ŞAHISLARA DUYURUP MEŞRULAŞTIRMASI, TESCİL ETTİRMESİ…



GEREK İMAN GEREKSE MAKĀSID-I KUR’ÂN AÇISINDAN GÜVENİN ÖNEMİ AÇIKTIR. GÜVEN BÜTÜN İLİŞKİLERDE OLDUĞUNDAN DAHA FAZLA KARI-KOCA İLİŞKİLERİNDE ÖNEM ARZ EDER.



EŞLERİN KUR’ANÎ MÂNADA BİR KARAKTER EĞİTİMİNDEN GEÇMİŞ OLMALARI AİLE SAADETİ AÇISINDAN ELZEMDİR.



EŞLERİN KAFA DENGİ OLMALARI, MAL, MÜLK VS. İMKÂNLAR AÇISINDAN DA AŞAĞI YUKARI BİRBİRLERİNE DENK OLMALARI EVLİLİĞİN DEVAMINDA ÖNEMLİ BİR ETKENDİR.



İSLÂMİYET, GÜCÜ DEĞİL HAKKI ESAS ALIR. HAKLAR VE VAZİFELER KARŞILIKLIDIR; BİR TARAFA HEP HAK, ÖBÜR TARAFA HEP VAZİFE DÜŞÜYORSA, ORADA CİDDİ BİR ZULÜM VARDIR



KUR’ÂN; HZ. NUH’UN KÂFİR OĞLUNU NUH’UN AİLESİNDEN SAYMAMIŞTIR. ÇÜNKÜ SÂLİH DEĞİLDİR, ONUNLA AYNI İMANI, AYNI HAYAT TARZINI PAYLAŞMAMAKTADIR.



ÂKIBETİNİ DÜŞÜNEN AKLI BAŞINDA BİR İNSAN; ÇOCUKLARINI İYİ YETİŞTİRMELİ, ONLARI TANIMADIĞI ‘EĞİTMEN’LERİN İNSAFINA BIRAKMAMALIDIR.



Murat SÜLÜN