[YaŞuHa]

Fe Eyne Tezhebun!


Paramparça, pürçük pürçük, bölününüyoruz,
Bölündükçe yutuluyor, yer yer ölünüyoruz,
Fe Eyne Tezhebun.. Gidiş nereye, nereye gidiyoruz?

Ruhum kısır döngüler içerisinde ,
ne yana baksam cevapsız sorularla karşılaşıyorum..
Bakınıyorum etrafa;hep hırs,hep menfaat,hep bir gizli gurur kibir..
Öyle ki nefsimiz insanlığımızın önüne geçmiş;
eleştirmek açık aramak meziyet halini almış aramızda..
Fe Eyne Tezhebun…Nereye bu gidiş?

Kendi sırtımızdaki yumurta küfesini unutup,
yeri geldiğinde Müslüman müslümanın hatasını örtmeli düsturunu unutup;
Karşımızdakini çok rahat rencide ederek eleştiriyoruz.
Bunu da İslam adına yaptığımızı haykıra haykıra enemizi besliyoruz..
Ama nedense vicdanlarımıza dönüp hesaplaşmayı unutuyoruz..
Fe Eyne Tezhabun… Bu Gidiş Nereye?

Unutuyoruz;
Efendimizin sahabelerine siz arkadaşımsınız, ama ahir zamandakiler kardeşimdir dediğini;
ve bunu niçin söylediğini..
Çünkü; O büyük sevgili peygamber biliyor hangi zamanda ve şartlarda Mü’min olmanın zorluğunu kolaylığını..
Öyle hale geldik ki biz bunları unutup;
Kendimizi, İslami yaşayışımızı kusursuz görüp(haşa),karşımızdaki Müslüman kardeşimizi insafsızca yargılayabiliyoruz.
Oysaki alemlere rahmet olarak gönderilen Efendimizin;
Üzerine deve işkembesi atılan bir Peygamberin;
Yüzü gözü toz toprak içinde bırakılan bir Nebinin;
Üstüne abanılıp boğulmaya çalışılan bir Önderin;
Ayağının altına dikenler dökülen bir İnsan olarak; karşısındaki müşriklere dahi gösterdiği iyiniyeti unutup;..
Çağlar ötesine gönderdiği mesajları unutup,İslamı sadece kendimiz kusursuz yaşıyormuşuz gibi nefsimizi kabartarak karşımızdakini hemen yargılıyoruz ,fetvayı veriyoruz.,açıklarını döküveriyoruz ortaya..
Bunu yaparken de tamamen din adına yapıyoruz..
Fe Eyne Tezhebun… Bu Gidiş Nereye?

Gözlerimiz gelişen teknolojiyle beraber, öyle gelişti ki!
İnsanların kalplerinide görüveriyoruz hemen..
İnsan önce kendi nefsini ıslah etmeli,
Daha sonra en yakınlarını,
Ve bu dalga genişletilmeli düsturunu unutuverip hiç tanımadığımz kişileri kolayca karalayıveriyoruz.
Bunları yaparken de tevbesi olmayan tek günah olan ’kul hakkını’ da aklımızın köşesine bile getirmiyoruz..
Çünkü biz biliyoruz her şeyi,yada öyle görüyoruz..görünüşümüzün altındaki ‘ben’ i hesaba çekemiyoruz bir türlü..
Fe Eyne Tezhebun…Nereye Bu Gidiş?

Bakıyorum her yöne reelde sanalda, herkes birbirine sataşıyor,
açığını arıyor, her fırsatta(güya bunuda tebliğ adına yaparak)
Mü’min kardeşinin kalbini kırıyor
Onu anlamadan, dinlemeden yargılayıveriyor.
İnsan önce kendine bakmalı,
vijdanını kalbini de işin içine katarak Rabbi ile konuşmalı,ondan sonra fiiliyata geçmeli her konuda..
İnsan olmak kolay değil ;
hele ki kendisini taşlayan insanlara bile dua eden,
Alemlere Rahmet olarak gönderilen bir Peygamberin ümmeti olmak hiç kolay değil …
Fe Eyne Tezhebun…Nereye Bu Gidiş?..