[neslihan]

Bildirildiğine göre Useyd b. Abdurrahman şöyle demiştir: Bana anlatıldığına göre mü'min kul ölünce cenazesini taşıyanlara “Çabuk olun, beni biran önce mezarıma ulaştırın.” der. Mezarına konunca da toprak dile gelerek ona şöyle seslenir; Ben seni üzerimde yaşarken seviyordum. Şimdi ise seni daha çok seviyorum.”

Buna karşılık kafir bir kul önce cenazesini taşıyanlara “ Aman, beni geri götürün.” diye bağırır. Mezarına konunca da toprak dile gelerek ona şöyle der; “Ben senden üzerimde yaşarken zaten nefret ederdim. Şimdi ise daha çok nefret ediyorum.”

Hz. Peygamber (S.A.V.) hadis-i şerifte şöyle buyurmuştur: “Ölü mezara konduğu vakit mezar; “Yazıklar olsun sana ey ademoğlu, benim hakkımda seni kim aldattı? Benim fitne, karanlık, yalnızlık ve kurtlar, böcekler yeri olduğumu bilmiyormuydun? Üzerimde bir ileri bir geri gezinip dururken beni düşünmedin mi?” der.

** Şayet iyi insan ise onun namına bir yetkili mezara cevap verir ve der ki; “Bu adam iyiliği amretti ve kötülükten sakındırdı ise ne dersin?” Mezar; “O zaman ben onun için yeşil bir bahçe olurum. Cesedi de nur olur ve ruhu Allah'a yükselir.” (Taberani, Hakim, İbn Ebi'd-Dünya)