[dua dilencisi]

35 senelik hayatımda Allaha çok şükür kimseyi bilerek kırmadım hakkına girmedim binlerce şükürler olsun..Üzerime farz yada vacip olmayan bir mevzuda 19 sene hiç taviz vermeden vicdanen rahat olduğum bir mevzuda büyük bir iftiraya maruz kaldım 1 sene geçti ama asla unutmadım unutamadım ve o iftira ailemi ve beni çok büyük etkiledi hala aklımdan çıkmıyor. .Bazen yoruluyorum düşüncelerin ve soruların beynimde çoğalmasından ..İşte her şey beynime hucum ettiğinde Allahım sana havale ediyorum ellerii ve dilleri ile zulmedenleri ve asla hakkımı helal etmiyorum hesap gününde sürünerek gelsinler huzuruna diyede dua ediyorum ..Canı yanan biri olarak, asla hiç bir konuda peşin hükümlü olmamak lazım emin olmadan karar vermemek lazım bunu öğrendim ..Can yanınca beddua ediliyor beddua edenden ziyade beddua etmeye sebep olan olayları ve kişileride göz önünde bulundurmak lazım .Beddua etmek hoş değil ama o raddeye getirenlerde sütten çıkmış ak kaşık değiller bu ne konuda olursa olsun beddua eden kadar bedduayı sebep olan gerek olaylar gerekse kişilerde aynı konumda hatta etmeye sebep olanlar iki kat vebal altında ...