[muallime]

Zümra zülal ve Asilem,ne güzel Müslümanın derdiyle dertlenmek,hizmet aşkıyla çabalamak,Allahu teala önünüzde hayırlı kapılar açsın.Ben de bulunduğumuz kurumları nasıl daha iyileştirebiliriz hakkında çok kafa yorduğum için bir tecrübeyi paylaşmak istiyorum.Belki yardımcı olur.

Bir hayli oldu.

Çok kalabalık bir camide göreve başlamıştım.Kalabalıktı ama gençler ortada yoktu.Başkana sordum,bu caminin gençleri nerede ?Başkan ''civarda çok genç var ama gelmiyorlar.''

O zaman şöyle yapalım.Gençler için bir program düzenleyelim.tanışma çayı olsun.Bakalım gelecekler mi bu kadar orta yaşlı ,yaşlı teyzenin bir de kızları ve gelinleri olması lazım.

Tanışma çayına sevindirici sayıda genç ve bebekleri olan anneler geldi. Ama işe bakınki sadec gençlere diye duyuru yapmamıza rağmen yaşlılarda kapıya birkmişlerdi.Görevli bir kişiye onları kırmadan göndermesini söyledim .gençlerle başbaşakaldığımızda hepsiyle tektek tanıştık ve Neden gelmediklerini sordum.Cevapları beni şeşırtmadı.Camide çocuk sesi istemeyen ve azarlayan yaşlı teyzelerden ürküp bir daha gelmemişlerdi.

Aslında derse çok ihtiyaçları olduğunu söylüyorlardı.Sadece onlara gün ve saat ayırarak yeni bir derse başladık.yaşlılara bir saatte anlattığımız şeyi ,gençlere 10 dakikada anlatmak çok güzeldi.Talebeer gün geçtikçe çoğaldı.Beraber bir çok faaliyet yaptık.Sadece onlara ders değil ,zamane problemlerinden konuştuk.

Çocuklar ağladı,birbirlerini dövdü,anne ayakta çocuk sallarken ders yaptı..ama sonunda oldu...

sabır ve emek..karşılığını mutlaka göreceğiniz şeylerdir.