[Ali Parlak]

OKU

Öyle bir zaman ki, tıpkı bugünkü gibi,
Hani melekler Rabbine ne demişti:
Onlar kan dökecek, bozgunculuk çıkaracak,
Sanki insanoğlu, bu sözü doğrulamak için çalışıyor gibi.

İnsanlık, insanlığından utanır oldu,
Şeytan bile insanlardan kaçar oldu,
Lain bile insana, ben senden uzağım diyor.
İnsanlık iflas, yerle bir oldu…

Hira bu gün bir başka güzel kokuyor,
Bir başka coşkuyla, içi içine sığmıyor…
Habibi Hüda misafiri, risalet bekliyor,
Her yerde Nur ismi tecelli ediyor.

Derken yer ve gök nefesini tuttu,
Emin elçi nur içinde kapıda göründü,
Saygı ve sevgi içinde selam ile geldi,
Sevgililer sevgilisine aşk ile sarıldı.

Aman Allahım, bu ne güzel bir can,
Nasıl böyle güzel kokar bir insan,
Bir insanda hiç mi kötü düşünce olmaz,
Allahım bu insan, sanki getirdiğim Kur’an.

Takatini kesinceye kadar sıktı… Oku!
Ben okuma bilmem… Tekrar sıktı… Oku!
Ben okuma bilmem… Tekrar sıktı… Oku!
Neyi okuyayım? Yaratan Rabbinin adıyla oku.

O insanı bir kan pıhtısından yarattı.
Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.
O Rab ki kalemle yazmayı öğretti.
İnsana bilmediği şeyleri öğretti.

Hayır! Doğrusu insan azgınlık eder.
Kendisinin muhtaç olmadığını zannettiği için.
Muhakkak ki dönüş Rabbinedir…
Ve Habibi Hüda okumaya başladı Kur’anı,

Eve yöneldi… Derken bir ses işitti.
Başını kaldırdı ve yukarı baktı.
Gördüğü, Hira’da kendisine gelendi.
Sema ile yeryüzü arasında bir kürsü üzerindeydi.

Çok korktu… Hemen eve koştu…
Beni örtün, beni örtün… Örttüler…
Keşke o örtü ben olsaydım ya Resulullah,
Başka türlü sana nasıl sarılabilirim ki,

Ey örtünüp bürünen, kalk ve bundan böyle uyar.
Rabbini tekbir et, elbiseni temizle, pislikten kaçınıp uzaklaş,
İyilik yapmak için daha çok istekte bulun,
Rabbin için sabret…


Ali Parlak
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]