Asalet kardeşim teşekkürler. İnsanın meramını ve nefsine yönelik çıkışı güzel anlatmışsın.
Beni ben bile bilmiyorum bilen ancak yaratan,
Teneşirdeki sudur, içimizdeki yangını söndüren
Kendisi değil, Yaratandır insanı karadan aklayan,
Aç gözünü seyreyle, tekrarı yok bu devranın.
Hiç bir şey için geç değildir, velev ki bir an bile olsa
Gençlik geçerse geçsin, ruhlar her daim aynı yaşta
Haklısın, dünyadan kurtulabilsek içimiz huzur ile dolar
Kapkara kalplere nur üstüne nur iner O'nun ile olana
Bilmez insan aslında ömür boyu yalnızdır dünyada
Ya ölür, ya ayrılır, ya terk eder eninde sonunda
Şüphesiz tek dost olarak Allah vardır insanın yanında
O da hep sorar, kulum ben seninleyim her an yanında
Ya sen kiminlesin anla artık gezme kırlarda pazarlarda.
ali70