[nurşen35]

Sure-i Celile Hz. İbrahim'in kıssası ile devam ediyor. Hz. İbrahim babasına ve kavmine dini tebliğ ediyor fakat onlar bu tebliği kabul etmiyorlar. Ahirette , bu dünyadayken Allah'dan başka şeylere tapan insanlarla kendilerine tapınılan put ve benzeri şeylerle karşılaşacaklarını ve onların tapınılmaya layık olmadıklarını görerek pişman olacaklarını ve tekrar dünyaya dönerek iyi amel işleme isteğinde bulunacaklarını artık böyle bir isteğin kabul edilmesinin mümkün olamayacağı beyan ediliyor.

Daha sonra Hz. Nuh kıssasına temas ediliyor.
Hz. Nuh, kavmini hidayete çağırarak kendilerinden bir ücret istemediğini beyan ediyor. Fakat onlar , kendisine tabi olan halk tabakasını yanından uzaklaştırmasını istiyorlar. Hz. Nuh böyle bir şey yapmayacağını söylüyor ve kavminin kendisini dinlemediğini ve aralarında hüküm vermesini Allah'ü Teala'dan diliyor.
Hz. Nuh ve ona inananlar gemiye biniyorlar, inanmayanlar ise suda boğulup yok oluyorlar.

Ad kavmine Peygamber gönderilen Hz. Hud'un kıssası beyan da ediliyor.
Hz. Hud , kavmini doğru yola davet ediyor ve bu davet karşılığında kendilerinden ücret istemediğini söylüyor. Onları yaptıkları kötülüklerden vazgeçirmeye çalışıyor. Fakat onlar Hz. Hud'un kendilerini ikaz etmesini redederek davetini kabul etmiyorlar. Bunun üzerine Allah'ü Teala onları helak ediyor.

Sure-i Celile Semud kavmine gönderilen Hz. Salih'in kıssasıyla devam ediyor.
Hz. Salih, kavmini doğru yola davet ederken kendilerinden hiç bir ücret istemediğini belirtiyor. Kavmini kötü davranışlardan alıkoymaya çalışıyor. Hz. Salih kavminin bir mucize getirmesini istemeleri üzerine Hz. Salih onlara bir mucize olarak taşın içinden çıkan bir deve veriyor ve ona asla bir kötülük yapmamalarını söylüyor. Fakat o azgın kavim bir gün o deveyi kesiyor ve bu sebeplede Allah'ın (cc) azabı onları yakalayıp yok ediyor.

Surede bundan sonra Hz. Lut'un kıssası beyan ediliyor.
Kavmini doğru yola davet eden Hz. Lut , onların kadınları bırakarak erkeğe gitme ahlaksızlığından vazgeçirmeye çalışıyor. Fakat onların Hz. Lut'un ikazlarını dinlemedikleri gibi onu tehdit ediyorlar. Hz. Lut kendisini ve ailesini bu azgın kavimden kurtarması için Allah'a (cc) dua ediyor. Allah'ü Teala'da onları helak ediyor.

Daha sonra Eyke halkına Peygamber olarak gönderilen Hz. Şuayb'ın kıssası beyan ediliyor.
Hz. Şuayb, kavmini doğru yola davet ederken davet karşılığında onlardan bir ücret istemediğini söylüyor. Ölçüyü tam yapmalarını , doğru terazi ile tartmalarını ve insanların haklarını kısarak yeryüzünde fesad çıkarmamalarını istiyor. Kavmi ise Hz. Şuayb'ın ikazlarını dinlemiyor, onu büyülenmiş birisi olarak görüyorlar. Kavmi Hz. Şuayb'dan gökten parçalar düşürmesini isteyerek meydan okuyorlar ve işte bunun üzerine bir azap bulutu çöküyor üstlerine. Böylece helak olup gidiyorlar.

Sure-i Celilede daha sonra Peygamber Efendimiz (sav)'e hitaben Kur'anın onun kalbine Cebrail (as) tarafından indirildiğini, Kur'anı Kerimin önceki kitaplar tarafından da anıldığını , İsrailoğullarının alimlerininde bunu bildiklerini inkarcıların azabı görünceye kadar ona iman etmeyeceklerini ifade ediyor. İnkarcıların hiç farkında olmadıkları bir zamanda azabın geleceğini , Allah'ü Teala'nın hiç bir memleketi uyarıcı bir Peygamber göndermeden helak etmediği vurgulanmaktadır. Resulullah Efendimizin (sav) önce yakın akrabalarını uyarması gerektiğini ve kendisine uyan müminlere şefkat kanatlarını indirmesi gerektiği tavsiye ediliyor. Allah'ü Teala'nın her şeyi çok iyi bildiği ve her şeyi çok iyi işittiği beyan ediliyor.

Surenin sonunda iftiracı günahkarlara şeytanların vesvese verdiklerini ve bu azgınların sapık şairlere kulak verilmesinden bahsediliyor. Ancak salih amel işleyen ve Allah'ı (cc) çokca anan ve haksızlığa uğradıktan sonra haklarını geri alanların azgınlardan olmadıkları ifade ediliyor. Zalimlerin yaptıkları zulmün cezasını çekeceklerini açıklayarak sure sonlanıyor.



Sadakallahül Aliyhil Azim...