Medineweb Forum/Huzur Adresi - Tekil Mesaj gösterimi - Çocuğunu Namaza Nasıl Alıştıracağını Soran Anneye Mektup

GÖKCEN_AZRA · 11 Ağustos 2014, 19:23

Sevgili Peygamberimiz(sav)’in zamanında
mescide ailece gidilirdi. Sabah ve yatsı
namazlarına bile çocuklar anneleriyle gider,
onlar da orada yerlerini alırlardı. Kimi oynar,
kimi namaza eşlik ederdi. Bazıları ise
namazdayken ağlardı. Efendimiz onlara
kızmaz, bağırmazdı. Onların mescide
gelmesine asla engel olmazdı. Çocuklar
O’nu sever, O da çocukları severdi. O,
yarının büyüklerini bu feyizli, bereketli
ortamda yetiştirmek istiyordu.

Bir gün sabah namazının birinci rekâtında
oldukça uzun okudu.
O okudukça ashabı
keyifle okunan ayetleri dinledi, tefekkür etti.
Ayetlerle gönülleri inşirah buldu.
Kim istemezdi ki o havayı teneffüs etmek, O’nun
kıraatinden feyizlenmek?
Derken birinci rekâtın rükûsu ve secdesi yapıldı ve ikinci rekâta başlandı.
İkinci rekâtta ise birkaç ayet okudu ve namazı tamamladı.
Sahabe-i kiram şaşırdılar.
Onlar bekliyorlardı ki ikinci
rekâtta da birinci rekâtta olduğu gibi uzunca
bir Kur’an ziyafeti ile nimetlenecekler.
Bu duruma anlam veremediler.
Ve sonunda bu durumu anlamak için Efendimiz(sav)’e sordular:
“Ya Resulallah! Biz bekliyorduk ki ikinci
rekâtta da uzunca okuyacaksın, biz de huşu
ile dinleyeceğiz. Fakat olmadı. Kısa bir
kıraatle namazı tamamladınız. Mahzuru
yoksa sebebini anlatır mısınız?”

Bunun üzerine Efendimiz(sav):
“Duymadınız mı ağlayan çocuğun sesini?
Annesine ve çocuğa sıkıntı vermemek için
namaza yetecek kadar okudum ve namazı
tamamladım.” der.

O’nun dünyasında çocukların özel bir yeri
vardır. Peygamber Efendimiz(sav) çocukları
anne ve babalarından daha çok düşünürdü.

Çocukları üzmemek için en çok sevdiği
namazını kısa keserek tamamlar.

Başka bir gün çok daha farklı bir durum meydana
gelir.
O gün de namazda secde alışılmışın dışında
uzatılır. Birlikte namaz kıldıkları ashabı
secdenin bu kadar uzatılmasına anlam
veremezler.
Zannederler ki O’na vahiy geldi.
Namazdan sonra içlerinden biri sorar:

“Ya Resulallah! Namazda secdeyi oldukça
uzattınız. Diğer zamanlarda bu kadar
bekletmiyordunuz. Bundan sonra namazda
böyle mi yapacağız?”

Bunun üzerine Efendimiz(sav):
“Torunum boynuma binmişti. Oyunu
bozulmasın diye secdeyi biraz uzatıverdim.”
buyurdu.

11 Ağustos 2014, 19:23	Mesaj No:3
GÖKCEN_AZRA Medineweb Emekdarı Durumu: Medine No : 27691 Üyelik T.: 26 Nisan 2013 Arkadaşları:14 Cinsiyet:ANNE Memleket:ARZ Yaş:42 Mesaj: 2.423 Konular: 105 Beğenildi:98 Beğendi:4 Takdirleri:60 Takdir Et:	Cevap: Çocuğunu Namaza Nasıl Alıştıracağını Soran Anneye Mektup Sevgili Peygamberimiz(sav)’in zamanında mescide ailece gidilirdi. Sabah ve yatsı namazlarına bile çocuklar anneleriyle gider, onlar da orada yerlerini alırlardı. Kimi oynar, kimi namaza eşlik ederdi. Bazıları ise namazdayken ağlardı. Efendimiz onlara kızmaz, bağırmazdı. Onların mescide gelmesine asla engel olmazdı. Çocuklar O’nu sever, O da çocukları severdi. O, yarının büyüklerini bu feyizli, bereketli ortamda yetiştirmek istiyordu. Bir gün sabah namazının birinci rekâtında oldukça uzun okudu. O okudukça ashabı keyifle okunan ayetleri dinledi, tefekkür etti. Ayetlerle gönülleri inşirah buldu. Kim istemezdi ki o havayı teneffüs etmek, O’nun kıraatinden feyizlenmek? Derken birinci rekâtın rükûsu ve secdesi yapıldı ve ikinci rekâta başlandı. İkinci rekâtta ise birkaç ayet okudu ve namazı tamamladı. Sahabe-i kiram şaşırdılar. Onlar bekliyorlardı ki ikinci rekâtta da birinci rekâtta olduğu gibi uzunca bir Kur’an ziyafeti ile nimetlenecekler. Bu duruma anlam veremediler. Ve sonunda bu durumu anlamak için Efendimiz(sav)’e sordular: “Ya Resulallah! Biz bekliyorduk ki ikinci rekâtta da uzunca okuyacaksın, biz de huşu ile dinleyeceğiz. Fakat olmadı. Kısa bir kıraatle namazı tamamladınız. Mahzuru yoksa sebebini anlatır mısınız?” Bunun üzerine Efendimiz(sav): “Duymadınız mı ağlayan çocuğun sesini? Annesine ve çocuğa sıkıntı vermemek için namaza yetecek kadar okudum ve namazı tamamladım.” der. O’nun dünyasında çocukların özel bir yeri vardır. Peygamber Efendimiz(sav) çocukları anne ve babalarından daha çok düşünürdü. Çocukları üzmemek için en çok sevdiği namazını kısa keserek tamamlar. Başka bir gün çok daha farklı bir durum meydana gelir. O gün de namazda secde alışılmışın dışında uzatılır. Birlikte namaz kıldıkları ashabı secdenin bu kadar uzatılmasına anlam veremezler. Zannederler ki O’na vahiy geldi. Namazdan sonra içlerinden biri sorar: “Ya Resulallah! Namazda secdeyi oldukça uzattınız. Diğer zamanlarda bu kadar bekletmiyordunuz. Bundan sonra namazda böyle mi yapacağız?” Bunun üzerine Efendimiz(sav): “Torunum boynuma binmişti. Oyunu bozulmasın diye secdeyi biraz uzatıverdim.” buyurdu.