 Cevap: anne-baba ve çocuk iletişim sorunları istişare
Çocuklarımızın sosyal etkinlik dramı...!!!
Çocuklarımızı bir etkinlikten bir başka etkinliğe yarış atı gibi koşturuyoruz.
Yirmi otuz sene önce, çocukların nefes almaya zamanları vardı.
...
Koşuyorlar, saklambaç oynuyorlar, masal dinleyip hayaller kurabiliyorlardı. Konuşuyorlar, hikâyeler, masallar anlatıyorlardı birbirlerine.
Şimdi zavallı çocukların bunlara pek zamanları yok, kalmadı.
Peki, böyle bir mahrumiyetin sonuçları neler?
Depresyonlar, zayıf ve hastalıklı ilişkiler, aileden ve toplumdan soyutlanmalar, zararlı alışkanlıklar, bağımlılıklar…
Çocuklarımız bizden daha meşgul. Yüzmeden futbola, karateye, basketbola haftasonu okulundan, özel derslere yetişmeye çalışıyorlar.
Bu hengâmeden, ne çocuk ne aile tatmin oluyor aslında. Harcanan para, zaman ve enerji de cabası.
Bunun adı sosyal etkinlik mi, sosyal bezginlik mi?
Haftasonları binbir telâşe, zahmet ve koşuşturmacayla geçen ailelere soruyorum:
“Bu yaptığınızın, gerek çocuğunuz gerek kendiniz için yapılabilecek en iyi iş olduğundan emin misiniz”
alıntıdır |