[GÖKCEN_AZRA]

ruhun ötesinde yaşamış


yaşamaktan öte gri bir sabaha dökülmüş gülümsemeleri


bu ağlayan candır


candır benden ötede


uzak diyecek kadar bir nefes verilebilecek mesafede


yakın diyecek kadar kilometreler yüklenmiş


ha desen durduracak nabzını baharı müjdeler gibi hafif yeşile çalan bakışları


emanet nefeslerle umut mırıldanmış uykusunda


uykusunda kan


uykusunda cennet müjdeleyen


gözlerimin ferinden soyutlanmış


gözlerime hasret


bu ağlayan candır...


abartmış sevmek makamından çalan türküleri


dudağına kalıcı misafir edilmiş izmariti dişlerini gıdıklayan


bir sigara ateşlenmiş


susmuş sessizleştirmiş acıların ablukasında parçalanan kalbini


kimse anlamamış yada anlatamamış sözlerini


ah sevgili yanlızlık soğuk bir sonraki bahara erteleme gözlerini


haberin yok belki bu kalemimden dökülen kandır


sana garip gelir belki sana hasret bu ağlayan candır...