[GÖKCEN_AZRA]

Eylül ertesi... Kasım arefesi...
Baharla karışık hüzün denemesi...

Eylül hüznüne daha alışamamışken, ardı sıra gelen "Ekim" rüzgarları da
pek bir can alıcı esiyor; esrikleştiriyor insanı...üşütüyor!

Bir farklılık çöküyor üzerimize.
Abıhayat suyuna susamışlığın verdiği bir rehavet.
Kekremsi tatlar bulaşıyor her y/anımıza...

Ah bu suspus gönüllü mevsimler yok mu!...hüzne meftun!
Tebessümleri bile bir b/aşka...bir b/aşka t/adı ayrılıkların...

Eylül ertesi...Kasım arefesi...
Baharla karışık hüzün denemesi...

Bir yanda yeni başlangıçlara yelken açmanın arefesi,
diğer yanda hasret türkülerinin yakıldığı "an"lar.

Kıyıya vurmuş umutlar...hüzünlerin dayanılmaz serinliği...
sükutun en katıksız en derin hali...

Ben diyeyim "Eylül", sen de "Ekim!"...
Aynı makamın ezgileri...aynı terennüm...

name-i nur