[hakaşığı]

Nefsi ile mücadelenin mükafaati

Vaktiyle meşhur Üsküdar yangınında, bir Paşanın kızı gece yangının korku ve telaşıyla evinden uzaklaşırGece çıkan yangın bütün mahalleyi sararÇok evler yanıp kül olurBu korku ile evinin yolunu kaybeden kızcağız, ne yapacağını şaşırırO zamanlar şimdiki gibi elektrik yokHer taraf karanlık, zindan gibiKızcağız, caminin yanındaki medreselerin birinde mum ışığı görür Pencereden bakarki, bir molla kitap okuyor ders çalışıyorKızcağız nereye sığınsın?Her taraf zifiri karanlıkCan korkusu bu, hani " denize düşen yılana sarılır" derlerKız, mollanın kapısını çalar

Molla kapıyı açar:Hayrola ne istiyorsun? derKız:Yangın korkusu ile evimizin yolunu kaybettim,bütün mahallemiz yanıp kül oldu Evimizi karanlıkta bulamıyorumMüsade ederseniz, sabah olup her taraf aydınlanıncaya kadar burada kalayım derMollada:Hay hay!Başım üzerinde yeriniz varderBuyurun orada yatağım var uzanın, korkmuşsunuz, istirahat edin, dinlenin der

Kız yangının verdiği korku ile hemen orada sedirin üzerinde uyuya kalır

Mollada dersini çalışmaya devam ederFakat şeytan ve nefsi mollaya musallat olurNe duruyorsun?20 senedir böyle fırsat ilk defa eline geçiyor, bak şu kızın güzelliğine der

Molla bir an düşünür ve hemen parmağını yanan mumun ateşine dayar, parmakları yanarMolla nasıl der, bir küçük mumun ateşine dayanamıyorsun, yarın cehennem ateşine nasıl dayanacaksın der
Bu hal sabaha kadar devam eder

Ey kötü nefis!20 senelik göz nurumu boşa gidermemBakasana bir mum ateşine dayanamıyorsun diye nefsi ile şeytanı yakar, yok eder

Sabah olurKız uyanır, teşekkür ederek evine giderKızın anası babası telaş içinde, göz yaşı dökerek bu zamana kadar nerede olduğunu sorarlar

Kızda, birşeyinin olmadığını söyler ve olanları anlatır

Paşa gidip mollaya teşekkür eder, birazda para vermek isterAma molla kabul etmezMolla şöyle der:
Efendim ben birşey yapmış değilim, ben zaten dersimi yapacaktım, kızınızda burada sabahın olmasını beklediler deyip kızın babasını geçiştirmek ister

Fakat kızın babası bu iyiliği karşılıksız bırakmak istemezIsrarla mollaya sorar:Allah aşkına molla! bana doğruyu söyleBütün parmakların sarılı neden? niçin bu kadar acı ve ızdıraba katlanıyorsun?Bunları bana bir bir anlat der

Molla:
Efendim benim sizin için yaptığım bir iyilik yok ki, bütün yaptıkları kendi menfaatim içindirBen yirmi senedir köyümden buraya ilim tahsil etmek için geldimAna baba hasreti ile yanıyorumBu sene icazet alıp anama, babama döneceğim senedir nefsimi terbiye etmeye çalıştımNefsimin terbiye olduğunu zannediyordumBu gün gördümki, terbiye olmamış, onu terbiye için mum ışığının ateşine dayanabilirmisin? dedim, dayanamadıİşte elimdeki sargılar bundandır, der

Koca paşa mollanın ellerini öper

Evladım der Eğer müsade edersen sana ufak bir hizmette bulunmak isterimGel bundan böyle benim köşkümün misafiri olİstersen seni evlat edinirimKabul buyururusan kızımı sana veririmBenim kızım senin gibi fazilette kemale ermiş, dinin bütün faziletlerini kendinde toplamış bir zata layık değil ama, benim kızımda fazilet numunesidir, diyerek fazilet örneği olan mollaya kızını nikahlar