Alıntı:
| medinelii Üyemizden Alıntı
Sus Çal dudaklarına... kazayla suskunluguma sen suruyorum... susuyorum.. dilim lâl oluyor o gün... sende kanıyorum... oysa sokaklarda baslayan o kanamalı ask mekansızlıktan ve zamansızlıktan hedıye edılmemısmıydı bize yazık! çok yazık! sen yaşadıgım kışlardanda haberdar değilsin? hissetmeliydin halbukı nefes alıslarımda bıle senı solugudumu seninle senden habersiz dertleştigimi tıpkı; gölgen gibi.... kazara çıktı bu mekansızlık karsıma şimdi ne okyanusumda inciler kaldı ne de annemın o çok sevdıgı saçlarımın sarısı.... sen kaldın yanımda suskunlukta ve haykırıssızlıkta... zaman seni gösteriyor ben sende susuyorum... medinelii [CENTER]
[COLOR=#7030a0][SIZE=2][B] |
Tavan arasına kaldırdım kelimelerimi;
susmaktan sıkıldıkça seçip seçip çıkarıyorum yerlerinden.
Laf kalabalığı yapmayasın a gönlüm!
Sıkıldıkça söyle/sen; ben yazarım!
şimdilik susuyorum...
en güzelidir sükut biliyorum..
Ruhumda fırtınalar kopsada;
sükut-u lisan ediyorum selamet-i insan olmak için
şimdilik susuyorum...
dilimi pasifize etmişim
duygularımı aktif...
en büyük cevabımdır sana
şimdilik susuyorum..
Huzurİslam
(karalama defteri)