[CaferTayar]

YILDIZ VE GECE


Yıldızlar hep karanlık çökünce ortaya çıkar,
Hep akşam olduktan sonra.
Yıldızlar öylesine uzaklardan sanki...
En yakın dostmuşçasına doğarlar.
Etrafa karanlıklar çökünce...
Görünen ve bilinen hep dost yıldızlar.
Kendi evreninin yıldızlarından habersizler,
Karanlıkta kendini bile göremezler.
Oysa karanlık olmasaydı, yıldızlarda bilinemezdi.
Yıldızlar, karanlığa aydınlık veren birer kandildir.
Tıpkı, karanlıkta, yol iz bulamayanlara kılavuz...
olmaklık adına, yıldızlar hep var olacaklar.
Ta ki, insanlar yaşadıkları müddetçe.
Ancak yıldızlar daima gece doğarlar,
Çünkü gündüzlerini kaybedenler,
Yıldızlar var olduğu müddetçe
Gece dostları da olacaktır.
Yıldızların ruhları, yeryüzüne inip,
Ol dostların, gönül fezalarındaki sönmüş...
Kandillere, sevgi yağı akıtacaklardır.
Kararan gönüllerin aydınlanması için,
Yıldızlar hep gece doğacaklardır.
Seslerin sessizliğinde, dost
Gönül dostunun sesinin işareti anlaşılsın diye...
Yıldızlar hep gece doğacaktır.

Varidatı sır yani