[musab27]

Tasavvuf ile yıkanmamış kalp böyle olur. İslamı yaşıyorum zanneder bölünür. Kendi kalbi hastalıklarını görmez, sürekli başkalarını eleştirir. Tabiki ortada bir kötülük varsa uyaralım doğrusunu anlatalım. ama sürekli birilerini kötüleyip kendimizi pay-u pak göstererek olmaz bu iş. Abdulkadir Geylani Hz leri ne güzel buyurmuş: sen körsün kime rehberlik ediyorsun.

İnsanları uyaralım doğruyu anlatalım ama üslubumuza dikkat edelim. birileri belam da bizler çok mu mü'miniz.

Mevlana Hzleri buyuruyor: ey firavuna kızan kişi. firavundaki altyapı ahlak sende de var. Allah-u Teala ona verdi o azdı. san verse sende azarsın. aynı tavrı senin nefsinde yapar.

Müslümana düşen üslub, haksızlığa susmaz, doğruyu söylemekten çekinmez, ama yapıcı bir şekilde ve kendi nefsini günahlardan uzak tutmadan. O yüzden her daim sözlerine ben nefsime konuşuyorum isteyen onunla birlikte dinlesin diyen Bediüzzaman gibi olmaya gayret etmek gerek.
acizane fikrim.
Biz hakkıyla bu İslamı yaşayabilseydik etrafımızda o ılımlı islam diyen islamı ayrıştıranlar olmazdı. Rabbim bizleri affetsin.