 Kimse kimseye yaşamayı öğretemez
Anne ve babaların kabul etmeleri gereken bir şey vardır ki, kimse kimseye yaşamayı öğretemez. Herkes hayatı kendi yasayarak öğrenir. Anne ve babalar kendi gençliklerini düşünürlerse, kendi yaptıkları hataların önemli bir bölümünün, büyükleri tarafından daha önce uyarıldıkları konularda olduğunu hatırlayacaklardır.
Genç insan hata yaparak bu dünya içinde kendi gücünün sınırlarını tanır. Bu anlamda her hata gelişme yolunda bir aşamadır. Bunun için iki şart vardır:
1- Hatalardan ders alarak ileriye doğru bir adım atılması ve aynı hatanın tekrarlanmaması .
2- Bütün hayatı içine alacak ve hayatın akışını olumsuz yönde etkileyecek
hatalar yapılmaması. Uyuşturucu kullanımı gibi.
Bütün anne ve babalar bu iki şartı göz önünde bulundurarak çocuklara
ve gençlere "kendi hatalarını" yapma, sonuçlarını yaşama ve hayatı
öğrenme şansı verilmesi gerektiğini içlerine sindirmelidirler.
Unutmayın ki, hoşgörü, karşınızdakini istediğiniz gibi olmaya
zorlamak değil, kendi istediği gibi mutlu olmasına imkan verme
büyüklüğüdür.
SON ÇOCUKLUKTA GELİŞİM (6-12 YAŞ)
Gelişimde her dönem kendine özgü ve belirli bedensel, zihinsel, duygusal ve toplumsal özellikleri taşır. Bireysel ayrılıklarla birlikte bu ortak özelliklerin bilinmesi bireyin eğitiminde izlenecek yolu belirler.
Bizde yaşlara göre bunları ele alacağız, böylece hangi yaş bizi ilgilendiriyorsa onu takip etmemiz daha kolay olacak. |