[Minam]

Bir gencin ailesine yazdığı mektup...

[FONT=][FONT=Comic Sans MS]
Sevgili Annecim ve Babacım...
Bu mektubu okuduğunuz zaman üzüleceğinizi biliyorum. Aylardan beri sustuğum için de üzülüyordunuz. Ama ne yapalım başka türlüsü elimden gelmiyordu. Beni affedeceğinizi, mazur göreceğinizi umarım. Anneciğim ve Babacığım, Ben artık İslam dinini terk ederek Hıristiyan oldum. Eğer böyle yaptığım için bir günah işlemişsem bilin ki, bu günah tamamen size aittir. Çünkü siz, bana dinimi öğretmemiştiniz. Ben, adımın Müslüman olduğunu biliyordum o kadar... Fakat, Müslümanlık nedir? Nasıl olur? Peygamberim kimdir? Nasıl bir zattır? Kur'an nasıl bir kitaptır, nelerden bahseder? Müslümanlıkta nasıl ve niçin ibadet edilir? İşte bütün bunlar bence bilinmeyen şeylerdi. Bana anlatmadınız, öğretmediniz. Buraya geldiğim zaman, çoğu Fransızların dindar olduklarını gördüm. Hemen her evde birkaç İsa ve Meryem'e ait resim vardı. Yemeğe oturdukları zaman dua okuyorlardı. Ben ise onlara alık alık bakıp durmaktan başka bir şey yapamıyordum. Din, iman Allah. Peygamber, Kur'an ve ibadet hakkında bana bir çok sorular sorarlardı. Ama ben hiçbirine cevap veremiyordum. Siz, bana bunları öğretmemiştiniz. Hatta benim memleketimde dindarlık ayıptı. Mesela lisede derse giren bazı hocalar dindarlığın, yobazlık, gericilik olduğunu anlatırlar, ondan sonra derse başlarlardı. İçimizden birisi dinden bahsedecek olsa, öğretmenler olsun, öğrenciler olsun hemen alay ederlerdi... "Hey yobaz, kaçıncı asırdasın?" derlerdi... Oruç tutmak bir suç, namaz kılmak ise bir ayıptı... Burada ise, durum tam tersine. ne kadar aldanmışız? Ne kadar aldatılmışız? Avrupa’nın dinsiz olduğunu zannederdik. Dinsizliği ilerilik, dindarlığı gerilik sayardık. Halbuki ne kadar yanılmışız, burada herkes dinden, imandan, İsa'dan bahsediyor. Dinsizler ise pek sevilmiyor. çoğu kimsenin cebinde İncil var. Bütün bunların karşısında içimde bir boşluk duydum. Hıristiyanların çoğu ibadet ediyordu. Ben ise ne kendi dinimden, ne de onların dininden bir şey bilmiyordum... Yavaş yavaş Hıristiyanlığı öğrenmek için bir merak sardı beni... Öğrendim ve nihayet işte Hıristiyan oldum. Artık tahsil masraflarımı kilise üzerine aldı. Bundan sonra bana, ister mektup gönderin, ister göndermeyin. Siz bilirsiniz, ama tekrar ediyorum. Eğer dinimi terk edip günahkar olmuşsam, bu günah tamamen size aittir. Allah sizi affetsin...

NOT: Bu mektup, Fransa'ya okumaya giden bir gencin ailesine yazdığı gerçek mektuptur...