Utangaç çocuklar ağlardı
Gök/yüzünün köhne sokaklarında.
Sırça köşklerde büyüyen ukalâlığın
Resmini çizerdi âmâ dilenciler.
Ben hiç inanmadım
O uyduruk masalların mutlu sonlarına.
Çaresizliğin masum gözlerinden dökülürken
Onca sessiz ve ıssız gerçekler...
,,
|