ORTA VE DOĞU ANADOLU 1-) Ot (Bozkır veya Step) Toplulukları
İlkbaharda yeşerip, kurak geçen yaz mevsiminde sararan çeşitli ot topluluklarıdır.
İç Anadolu’da 1000-1200 m, Doğu Anadolu’da 1800-2000 m yüksekliklerindeki ova ve platolarında ve Trakya’nın iç kesimlerinde yaygındır.
Bozkırlarda görülen başlıca bitki türleri; devedikeni, geven, kılıç otu, sığırkuyruğu, koyun yumağı, yavşan otu, çobanyastığı, abdestbozan, pembeler çiçeği, adaçayı, çayır üçgülü ve gelinciktir.
Türkiye’deki bozkır bitki bölgelerinin çoğu ormanların tahrip edilmesiyle gelişmiştir.
Bu yerlerde yer yer ağaç kümelerinin bulunması, bu kesimlerin orman yetişmesine uygun sahalar olduğunu kanıtlar.
Örneğin 1402 yılında Ankara Çubuk Ovası’nda, Yıldırım Bayazıt ile Timur arasında yapılan savaşta, Timur’un filleri ormanın içinde gizlediğini söyleyen belgeler vardır.
Günümüzde Çubuk Ovası’nda çalılara bile az rastlanmaktadır.
Doğal bitki örtüsünün tahrip edilmesiyle ortaya çıkabilen bozkırlara antropojen bozkırlar denir.
Anadolu ve Trakya’da binlerce yıldan bu yana onlarca medeniyet ve büyük devletler kurulmuştur.
Dünya’nın en eski yerleşim alanlarından biridir.
Binlerce yıldan beri süregelen tahripler sonucunda günümüzde bozkırlar en geniş alanları kaplamaktadır. Gerçek bozkır alanları İç Anadolu’da Tuz Gölü çevresindeki alçak ovalar Doğu Anadolu’da Iğdır çevresinde yaygındır. |