İnikâs’ı-edille
Bâkıllânî’ye nispet edilen bir istidlâl şeklidir.
Bu delile göre bir meseleyi ispat eden delilin çürüklüğü ortaya konuldu mu ispat ettiği mesele de gerçek olmaktan çıkmaktadır.
Yaygın ifadeyle “Delilin butlanından medlûlün de butlanı lâzım gelir.
” “Ma lâ Delîle aleyhi Yecibu Nefyühu” tarzında da bilinir.
başka bir tanımı şöyle: İnikas'ı-edille; Bir şeyi isbat eden delil batıl ve çürük olursa, isbat ettiği hususun (medlul, netice) da batıl olacağı düşüncesi.Yani delil bâtıl olursa, medlul (dava) da bâtıl olur.
|