el ayak çekilmiş gündüzün aydınlığından
şimdi gece ile başbaşa kalma vakti
gün içinde saklanmış kelimeler
gecenin eteğine dökülür bir bir
nasıl olsa gizliyor ya
en kuytu köşelerini seçer insan daha bir özgür olur sanki
dert ortağı gibi insanın,içini dök dökebildiğince
dinlermiş gibi ama dillendirmez eller gibi
bazen de gece sesiz oluşunu sever
sende seversin
kimisine göre gece sadece karanlık
kimisine göre başka başka mana taşır bilemezsin,,,,
|