[Aysima]

Bir damla da çağlayan ırmakları boğuşu Yakub un,
Sukut denizinde dalga olan Meryem in,
Fırtınalara sabrı kalkan bilen Eyübün…

Rıza bahçesine bir gül ekebilmek, gözyaşlarını teselli vuslatına mazhar olacak kadar samimiyetle dökmektir…
Dua tadında akan her damla kelamsız rıza dilencisidir…

Ey Zeyd… Ey sevdalı…. Ardından alemlere rahmet olarak gönderdiğine, En Sevdiğine hasret gözyaşları döktürdüğü Mevlanın….

Ey Selman… Ey yüreğindeki aşka harf harf teslim olan…. Hakk tarafından sevilen ve sevildiği Aleme ilan edilen….

Aşkla var olabilmek yollarda, hasrete gamzelerde hayat buldurmak, kirlenmemiş gökyüzü
Altında sadık ve vefalı aşıkları, unutulan her heceyi işler cana saadet asrı tadında akan her damla…

Asırlar öncesinden bizlere selam eden Efendim…
Rüzgar saçını dağıtır diye üzülemediğimize üzülerek sevdasına vurulduğumuz…
Hüzün bahçelerindeyiz…..Sensiz..!

Nedametin giydirildiği gecelere aydınlığı, vefasızlıkların asıldığı yıldızlara affı,kırgınlıkların
Gezdiği sokaklara sevgiyi fısıldar gül tadında akan her damla…

Talan edilmiş sokaklarımı sevdirir, Ondandır diye…
Aşk dolu hayatların bir huzmesinin canda hayat bulmasını dillendirir sus olup…
Ahdimi taşır akan her damla …

Bir damla gözyaşında saklı can
Bir damla gözyaşı can a hayat bulduran...