[nurşen35]

Kadınların İtikafı:
*

Ramazan'm son on gününde ibadete yoğunlaşmak:

Sevap kazanmak ve Kadir gecesine rastlamak arzusuyla, erkeklere olduğu gibi, hanımlara da Ramazan'm son on gününde itikâfa girmek müstehaptır.

Bu gecelerde, teheccüt namazı için kişinin ailesini uyandırması müstehaptır. Aişe (radiyallâhu anhâ) anlatıyor; 'Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem), Ramazan'm son on günü girdiğinde, daha gayretli olur, gecelerini ihya eder, ailesini uyandırırdı.[484] Bunu, Kadir gecesine rastlamak için yapardı. Bu nedenle Peygamberimiz (sailallâhu aleyhi ve sellem); 'Kadir gecesini, Ramazanın son on günü içerisinde, tekli günlerde arayınız [485] 'iman ederek ve sevabını umarak, kadir gecesini ibadetle geçirenin, geçmiş günahları bağışlanır [486] buyurmuştur.

Hanımların itikâfa girmesi meşrudur: Âişe {radiyallâhu anhâ) anlatıyor; 'Rasululiah (sallallâhu aleyhi ve sellem), Ramazanın son on gününde itikâfa girilmesini nasihat etti. Bunun üzerine Âişe itikâfa girmek için izin aldı.[487] 'Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) vefat edinceye kadar, her Ramazanın son on gününde itikâfa girerdi. Onun vefatından sonra da, hanımları itikafa girmiştir.[488]

*
Hatırlatmalar:
*

1.*Hanımların, eşlerinden izin almaksızın itikâfa girmeleri caiz değildir. Çünkü kadınlar, eşlerinden İzin almaksızın evlerinden çıkamazlar. Bu konuyla ilgili, Aişe, Hafsa ve Zeyneb'ten rivayetler daha önce zikredilmişti. Allah onlardan razı olsun-. Bunlar itikafa girmek için Peygamberimiz fsallaüâhu aleyhi ve sellem)'den İzin istemişlerdir.

2.*Hanımına itikâfa girmesi için izin veren, onun itikâftan çıkmasını isteyebilir mi?

Nafile itikattaki kadının kocası, hanımının itikâftan çıkmasını isteyebilir. Çünkü Peygamberimiz (sallallâhu aieyhi ve sel-lem), Âişe validemize itikâf izni verdikten sonra, Hafsa ve Zeyneb (radiyallâhu anhumâ)'da izin istemişlerdi. Bunun üzerine Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem), onların itikâfa girme amaçlarının itikâftan ziyade, birbirlerini kıskanmaları ve kendisine yakın olmak arzusu olduğunu anlamıştı. Bu nedenle onların itikâftan çıkmalarını istemiş ve; 'Siz bu yaptıklarınızı hayır amaçlı mı, yapıyorsunuz?' buyurmuştur.[489]

Adak itikâfı gibi, vacip olan itikatlarda ise durum şöyledir;

Eğer peşpeşe itikâf yapılacağı adakta belirtilmişse, öncesinde izin aİmış olan bir hanımı, kocası İtikâftan çıkaramaz. Adağında itikâfı peşpeşe yapacağını belirtmemişse, kocası itikâftan Çıkmasını isteyebilir. Bu durumda kadın, geri kalan itikâfını daha sonra tamamlar.[490]

3.*İtikâfa sadece mescitlerde girilir:

İtikâfa sadece mescitlerde girilebilir. Nitekim, Yüce Allah; '...

Mescitlerde itikâfta olduğunuzda...' buyurmuştur.[491] Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) ve hanımları da, mescitte itikâfa girmiştir. Hanımların evlerinde mescit olarak belirledikleri yerlerde itikâfa girmeleri caiz değildir.[492] Hanımların itikâfa girdikleri mescitlerde, cemaatle namaz kılınıyor olması şart değildir. Çünkü cemaatle namaz, hanımlara vacip değildir.[493]

Hanefî mezhebine göre hanımlar evlerinde mescit olarak belirledikleri bir odada itikafa girmeleri caiz olmakla birlikte daha da evlâdır. (Çev.)

4.*Hanımlar, mescitlerde itikâfa girdikleri zaman bulundukları yeri bir örtüyle kapatırlar:

Peygamberimiz (sallallâhu aleyhi ve sellemj'in hanımları, mescitte itikâfa girdiklerinde, onlara mescidin içerisinde birer Çadır kurulması emredilmişti. Nitekim mescitte erkekler de bulunmaktadır. Erkeklerin ve hanımların birbirlerini görmemeleri, kendileri için daha hayırlıdır. Mescitte, erkeklerin namaz kılmadığı, kadınlara özel bölümlerde hanımların itikâfa girmeleri, erkek saflarının bölünmemesi ve zorluk oluşmaması açısından çok daha uygundur.

5.*İtikâfta bulunan bir kadın, kendi halinde Yüce Allah'a ibadetle meşgul olmalıdır. Namaz, Kuran kıraati, teşbih, tahmîd, tehlîl, tekbir, İstiğfar, Peygamberimize salavat getirme ve benzer ibadetlerle vaktini değerlendirmelidir.

İtikâfta bulunan bir kadının, Allah'a yakınlık amacıyla hiç konuşmamasının mekruh olduğu gibi, faydasız söz ve davranışlarla meşgul olması da mekruhtur.

6.*Zorunlu ihtiyaçlar durumunda, itikâfta bulunanlar mescitten çıkabilirler:

Umre (radiyallâhu anhâ) anlatıyor; 'Âişe (radiyallâhu anhâ) itikâfta iken, ihtiyacı nedeniyle mescitten evine çıktığında, hastaya uğrar, halini sorup geçerdi, onun yanında durmazdı.[494]

İhtiyaç olmaksızın itikâf esnasında mescitten çıkanın, itikâfı bozulur.

7.*İtikâfta eşiyle cinsel ilişkide bulunanın itikâfı bozulur.

Yüce Allah; 'Mescidlerde itikâfa girdiğinizde kadınlarınıza yaklaşmayın. [495] buyurmuştur.

İtikâfta bulunan kişinin, hanımını öpmesi ve benzer davranışlarda bulunması caiz değildir. Alimler bu konuda icmâ etmiştir.

8.*İtikâftaki kadın, şehvetsiz olarak kocasına dokunabilir:

İtikâftaki kadın, kocasının başını yıkayabilir, saçını tarayabilir veya ona bir şeyler yedirebilir.

Aişe {radiyallâhu anhâ) anlatıyor; 'Peygamber (saîlalîâhu aleyhi ueselîem), mescitte itikâfta iken, başını göğsüme dayıyordu; bende hayızh olduğum halde onun saçını tarıyordum.[496]

9.*Özür/istihâze kanaması olan hanımlar, mescitleri kirletmeyeceklerinden emin olmaları durumunda mescitlerde itikâfa girebilirler:

Aişe (radiyailâhu anhâ) anlatıyor; 'Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellem) ile birlikte istihâze kanaması olan bir hanımı itikâfa girdi. Onun kırmızı ve san renkte kanamaları oluyordu. Namaz kılarken bazen altına leğen koyuyorduk.[497]

10.*Kadın, itikâftaki kocasını ziyaret edebilir:

Peygamberimizin hanımı Safiye (radiyallâhu anhâ); 'Ramazan'm son on gününde itikâfta bulunan Rasulullah (sallallâhu aleyhi ve sellemj'i ziyaret için mescide geldi. Bir süre onunla konuştu. Geri dönmek için kalktığında, Peygamber (sallallâhu aleyhi ve sellem) de onunla birlikte kalktı, onu Öptü ve Ummü Seîeme'nin kapısına kadar uğurladı.[498]

11.*İtikâftaki bir kadının nişanlanması ve nikahının kıyılması caizdir. Ancak, zifafa girilemez.[499]



[484] Buhârî, 2024; Müslim, 1174.

[485] Buhârî, 2017; Müslim, 1169.

[486] Buhârî, 2014; Müslim, 760.

[487] Buhârî, 2045; Müslim, 1172

[488] Buhârî, 2026; Müslim, 1172.

[489] Müslim, 1173.

[490] Nevevî, el-Mecmû, 6/476.

[491] Bakara, 187.

[492] Et-Muhaüâ, 5/193.

[493] El-Muğnî, 3/193.

[494] Abdurrezzâk, Musannef, 8055.

[495] Bakara. 187.

[496] Buhârî, 2029.

[497] Buhâri, 2037, Müslim, 2476.

[498] Buhârî, 2035; Müslim, 2175.

[499] İmam Mâlik, el-Muuattâ, 1/317.