Ah Vahayfa..
Yüklenir içimiz ayrılıkları.
Ben ebabiller uçururum gökyüzüne,
Gagalarında hıncımı saklamışım..
Kanatlarında gülüşlerini tutuşturmuşum..
Gelip gelip gider gözlerimize yaşlar,
Bir fırtına sonrasına gizlenir sükutum,
O zaman düşer omuzlarım,
Nuh'un gemisine karar kılarım,
Saklanır gözlerim hiçsizliğe, sabah oynarım..
İçime hüznün çöker, sen için şafak sayarım..
Bulvarlar içine seni saklarım..
Kentlerin adını bile bilmem,
Çünkü her sokağı sensizlik bilirim..
Bahtın gibi kara girer kına ellerine.
Koynunda ki çiçeklere endişeler saplanır.
Kavrulur yüzün güneşten,
Merhametin gölgesine sığınırsın.
Bir ay tutulması başlar gözlerinde.
İçin kavrulur, ben yanarım.
Kaynar da içinde bir şeyler,
Nefesin boğar,
Gözyaşın yakar.
Dinmiş yağmur sonrasında üşür yüreğim.
Gülmekse barınamaz yüzümüzde.
Dönüp de bakamam arkana,
Katmerlenir acıların.
Kalabalık olur yalnızlığın.. Ah Vahayfa !
Ne tanır ne tanımaz gözlerin..
Ayrılığı bilirsin de,
Kavuşmak senin için yeni bir acı.
#Vahayfa