Ben bugün çalan zil sesiyle beraber Eylül saydım.
Düşen yapraklar gibi takvim yapraklarını saydım...
"Büyüselerde kurtulsam" hezeyanlarını dilime hiç vurmamışken, yine de kurtulamadım Eylül' e ve zil sesine kaptırmaktan emanetlerimi...Ağaçtan düşmeye koyulmuş yaprak gibi gitme sanfonileri çalıyorlar.
Bir tanesinden 15 Eylül , birinden 12 tane Eylül.... geçmez dediğimden bile 8 tane Eylül geçmiş..
Bu eylül Sapsarı kesildim...Burnumun ucunda bir ince sızı. .Dilimin ucunda bilmediğim dualar..Sözlerim Eylüle sitemkar. .Gözlerim ............suçlu arayışında...
Ben sevmiyorum artık Eylül'ü.. Sabırla, aşkla büyümelerini, gelişimlerini izlediğim başaklar; Bugün sulak yerde bırakmışım gibi boy verip gidiyor.
Bugün "Eylül diyorlar" ve "Zil sesi" diyorlar...
"Eylül zil sesinide al düş yakamızdan git" diyesim var...Dilimi isyana vurmaktan korkuyorum. ..
Engel olamıyorum..
Hükmedemiyorum...
Tutamıyorum...
Acizim Allahım...
Başını önüne eğip, Eylül saymaktan vazgeçip, beyninde çalan zil sesine kulak verme zamanıdır ey fâni ...
Değil bir dakikası salisesine bile hükmedemiyorsun..
Zamanı Tutamıyorsun...
Acizsin..
Allhümmeğfirlî ....
__________________
~~~ Bilmediklerimi Ayaklarımın Altına Alsam Başım Göğe Ererdi ✒~
|