Madem ki anlamayacaklar o halde bütün bu bilgiler neden anlatılıyor? diye akla gelebilir.
İnsanların işledikleri işler, fiiller, yapılan bütün aksiyonlar kendilerini ilgilendirir. Hayr işleyen onun mükafatını görür, şer işleyen de cezasını görür. “Leha ma kesebet ve aleyha mektesebet” ayeti kerimesinde de bildirildiği gibi, insanlar, yaptıkları iş faydalı ise, Hak rızasına uygun ise, onun mükafatını göreceklerdir ferden. Eğer zararlı bir iş yapıyorlarsa, onun da cezasını kendileri görecektir. Ancak ufak bir sorumluluk var..
“Vema alellezine yettekune min hisabihim min şey’in velakin zikra le’allehüm yettekun”, Allahtan korkarak, Cenab-ı Hakkın rızasına ve emirlerine uygun hareket eden kimselerin, isyan içinde bulunan kimselerin hesabından üzerlerine düşen hiç bir sorun ve vebal yoktur.
“Ve lakin zikra le’allehüm yettekun”, fakat iyi yolda bulunan, Allah rızasına uygun yolda bulunan ve Allahın emirlerini bilen kimselerin, dalalet yolunda, isyan yolunda bulunan kimselere hatırlatmada bulunması icab eder.İşin ehli olan kimselerin emr-i bil ma’ruf, nehy-i anil münker dediğimiz iyiliği emretme, kötülüklerden vaz geçirme faaliyetini yürütmesi icab eder ki, bu suretle diğer insanlar da onlar gibi ittika etsinler, kötülüklerden sakınabilsinler. Başkalarının kötülükten sakınması için insanlara hatırlatma yapmak lazım.“Ve lakin zikra le’allehüm yettekun”, başkalarının ittika etmeleri, kötülüklerden sakınabilmeleri için onlara hatırlatma yapmak icab eder buyuruyor Cenab-ı Hak.
Bizi ilgilendirir tarafı bu kadarcık..
Kuranı kerim bu insanların inanmayacaklarını, inanmalarının mümkün olmadığını, zorlanmamaları gerektiğini bildirir. Ancak ömürlerini bu şekilde sonlandırmayı tercih ettikten sonra karşılaşacakları akibetin de ne olacağını tam olarak göz önüne serer. İnsan bu dünyayı terk etmeden önce sürekli uyarılara muhatab kalıyor. Buna rağmen hayatta olunduğu sürece kurtuluş ümidi hep canlı. Aklı olana uyarılar hep var.
“Nahnü halaknahüm”, Cenab-ı Hak buyuruyor ki, Evet siz inkar ettiniz. Hiçe saydınız ama, iyi bilmiş olunuz ki, Sizi biz yarattık. Yoktan var ettik. Siz bir hiçtiniz. Bir varlık haline geldiniz. Size bu varlığı veren kim? Kendi kendinize mi oldunuz böyle? Sizi yaratan biziz
“Fe lev la tusaddikun”, hadi şu hakikati, şu gerçeği tasdik etseniz ya. “Felev la” burada Hella manasında. Hadi tasdik edin buyuruyor Cenab-ı Hak. Yani bunu inkar edecek haliniz yok. Bunun tartışmasını, bunu kendi nefsiniz açısından, kendi lehinize, inkârcı zihniyetinize uygun bir şekilde savunmasını yapma imkanına sahip değilsiniz, tasdik zorundasınız başka çareniz yok diyor. Vakı’a suresi, ayet (57-61)
İnsan, benim ihtiyacım yok ben bana yeterim demeye başladımı o zaman insanın işi bitiyor. İkra suresinde kendini büyük görme, kendi kendine yeter görme halinin insanın inkârına ilk önemli başlangıç teşkil ettiğini zımnen bildiriyor. Bu yüzden devamlı kendi yaratılışını hatırlatıyor.004
|