Malesef bir çoğumuz ebeveyn refleksleriyle hareket ederek kızlarımızı farkında olmadan kötü yetiştiriyoruz. Bu sadece kendi çocuklarımızdan değil topluma olan güvensizlikten.
Kız evlenmeden çocukken gardimizi alıyoruz. Erkekler bakmaz barbarlar kıza eziyet ederler. Kendini asla eğdirme. Sanki kızı savaşa gönderiyoruz. Bu çocuk nasıl anne olacak. Nasıl kocaya itaat sevgiyi anlayacak.
Icraat deyince bile bazı hanımların suratı ekşiyor.
Ne itaati karşılıklı anlayış olmalı.
Neden itaat değil hanımefendi.
O bireyse bende bireyim....
Işte ne varsa bu ego hastalığında var.
Kadın inatçı asi adamın her sözüne tepkici ve dinlemiş gibi yapıp dinlemese...
Adam eve geldiğinde arkasını dönüp giderse o evde sevgi saygı kalır mi?
|