34 nolu hücre… Bir kadın dizleri üzerine çökmüş, içerisi kapkaranlık, doğu da-batı da kendisine kıble. Daracık bir alan. Günlerce yapılan işkencelerden yorgun bir ses tonuyla niyazda bulunuyor baş koyduğu yolun Rabbine;
“ Yol uzun ve meşakkatli biliyorum, sınanmak zor, ama gücüm yettiğince, bu toplum dirilinceye, insanlık Kur’an ve sünnetin sancağı altında gölgeleninceye kadar, hayırdan ve yolundan dönmeyeceğim. Ve ancak yaşadığım bütün sıkıntıların karşılığını senden bekliyorum. Senden yolunda sabit kalmak için yardım diliyorum.”
Bir kişi düşününki; sabır, azim ve mücadeleyle geçirilmiş 88 yıllık bir yaşam. Ülkesinin ve ümmetin yapı taşlarını yeniden yapılandırmak, fikir yaşamını yeniden diriltmek için uzun soluklu ve zor bir koşu. Yılmak bilmeyen iman gücü, Sahabe’nin yaşamından örneklerle donatılmış bir hayat. Dava ruhunu hakkıyla kavramış bir insan. Dik duruşlu ve onurlu bir kişilik. Kimliğine Hakk’ı libas yapmış bir mümine…
__________________
~~~ Bilmediklerimi Ayaklarımın Altına Alsam Başım Göğe Ererdi ✒~ |