[nurşen35]

Hz. ibrahim peygamber misafirsiz pek oturmazmış sofraya.. ne vakit yemek yiyecek olsa birisi olsun, bir kaşık daha konsun istermiş.. bir gün akşam vakti sofra hazırlanmış, kimsecikler yok, bekliyor bir misafir gelse de yemek yesek. yine gelen giden yok, çıkmış hani birini bulabilir miyim diye. bakmış ihtiyar bir adamcağız, 70-80 yaşlarında. onu davet etmiş; "baba gel, beraber yemek yiyelim" demiş. oturmuşlar sofraya, ihtiyar kaşığını uzatmış, tam alırken besmele çekmediğini farketmiş Hz. İbrahim. "baba, besmele çekmedin, Allah'ın adıyla niye başmaladın" deyince; "evlat, ben mecusiyim" diyor, "ateşe tapanlardanım." o zaman hz. İbrahim biraz müteessir olmuş, "kusura bakmayın" demiş, "ben bu yemeği sizinle paylaşamam, biz hanif dinindeniz, ben sizi yolcu edeyim." diyerek nazikçe uğurlamış ihtiyarı. Cenabı hak o zaman Cebrail aleyhisselam'ı gönderip Hz. ibrahime diyor ki; "ne yaptın sen, o benim kulum" diyor, "onu ben yarattım. bana inanmadığını bile bile 80 yıldır ona rızık verdim, ekmek verdim, aş verdim, sağlık verdim, sıhhat verdim, evlat verdim, torun torba verdim. ama sen bir lokma ekmeği çok gördün."
Hz Allah öyle buyurunca İbrahim peygamber kalkmış yaşlı adamı aramaya. Bulmuş yaşlı adamı.. Baba durum böyle böyle..
İhtiyar şaşırmış ve evlat o nasıl dindir ki Allah, benim gibi bir ihtiyar yüzünden bu olaydan dolayı peygamberine hitap ediyor bu din ne güzel dindir, nasıl girilir sizin dininize, diyip oracıkta müslüman oluyor..