Dilenirken gördüğün sümüklü bir çocuğun yanından tiksinerek geçmek yerine, burnunu silip, ona gülümsediğinde;,
Sokak çocuğu deyip aşağılamadığında,Allah yardım etsin deyip görmezden gelmediğinde..
Suriyeli, Iraklı çocuk demeden sevebildiğinde,
Suriyeli çocuğun kürt anne babası demediğinde..
Sokakta ,’’ başkasının da canı çeker’’ inceliğiyle çocuğumuza yiyecek içecek vermediğimizde;
Her çocuğun eğitimden sağlığa, giyimden yemeye eşit şartlara sahip olmadığını anladığımızda,
Eşit olmayan şartlarda başka bir annenin yükünün ne kadar ağır olabileceğini kavradığımzda,
Çocuğuna anne olmuş babaları hatırladımızda,
Engelli çocukları gördüğümüzde uzaylı yada gulyabani görmüş gibi davranmadığımızda,
‘’Anneler günü gevur uydurması’’ demek yerine elinden düşmeyen gevur icadıyla anne babamızın halini hatrını sorduğumuzda,
Annelerimizin şımarmasına izin verdiğimizde,
Bütün anneler, ‘’Çocuktur bugün kavga eder yarın barışır’’’ı sosyolojik ve psikolojik olarak özümsediğinde…
Mezarını bilmediği annesini kaybetmiş çocuğu da sevebildiğimizde;
Evladı zindanlarda Yusuf olmuş, yüreğinin ahı dünyayı yakan anneleri savunabildiğimizde;
Şehit evladı için, vatan sağolsun diyebilen annenin teslimiyetini anladığımızda;
Cocuğunu kaybeden anneyle yas tutabildiğimizde;
Annesini kaybeden çocukları kendi çocuğumuz bildiğimizde…
Annesiyle ilişkisi kopmuş veya çocuklarıyla ilişkisi kopmuş aileleri kınamadığımızda…
Anne olmayı özlemle bekleyenlere evlat çokluğuyla nispet yapmadığımızda;
Yemek-bulaşık, çocuklarıyla uğraşmaktan özel zevklerine zaman ayıramayan anneyi, pasaklı olmakla itham etmediğimizde;
Bir yetimi sevebildiğimizde, mutlu edebildiğimizde…..
Bütün bunlar bizi ;
Önce insan
Sonra, evlat
Sonra nisa
Sonra, anne_baba eş
Sonra eşrefi mahluk yapar..
‘’Bize yakışanı takıp’’, ‘’Her kadının hakkı olan’’ erdemleri taç yapalım.
İşte o zaman anne oluruz vesselam..
Emine KCMN/
[Linkler Ziyaretçilere Kapalıdır.Giriş Yap Veya Üye Olmak için TIKLAYIN...]