"Kullu men ‘aleyhâ fân"
Her şey fânidir.
Üç beş tane kendini bilmez yüzünden "Orada ibadet edilmesin" diyecek kafaya nasıl geldi bu insanlar onu merak ediyorum.
Her şey fanidir. Her şey yok olacak. Değil Ayasofya KABE bile. Tarih namına, eser namına ne varsa yok olacak. Çok sevilen eşyalar, dokunmaya kıyılamayan kitaplar, camlar arkasında saklanan kırılgan sanatlar.... Hepsi yok olacak.
Binlerce namaz kılan Allah'a ibadet eden, yalvaran, Ayasofya'nın açılması ile gözleri yaşaran sevinçle ağlayan insanları görmeyip "Tarihi Eser" diyerek eşyaya tapanlardan mı olduk?
Ayasofya'nın içinde huşu ile söylenen "Sana şükürler olsun Allah'ım" sözüne 1000 ayasofya feda olsun.
Kılınan bir namaza 1000 Ayasofya 1000 istanbul feda olsun. Allâh'ı hoşnut etmeyecekse, O'nun ismi anılmayacaksa dünyalar senin olsa kaç yazar.
Tarihi eser diyerek "Tarih Yazan Fatih'in" hatırasına "müze olarak kalsaydı" diyerek işkence eden zihniyete nasıl geldik?
Bizim tarihimiz hiçbir eşyayı putlaştırmaz. Kabe bile putların yıkılıp söküldüğü yeri temsil eder. Peygamberimizin resmini dahi çizdirmeyiz. Biz maneviyata değer yükleriz. Eşyanın arkasındaki ruha.
Ayasofya'da atalarımızdan kalan eserlerin ruhu nedir? O eserler ne söyler? Burada namaz kılmayın bu eserleri koruyun mu der o eşyalar?
"Ben gönüllü bir köleyim, kulağımda küpem.
Kalbini fethedecekse geçerim bin Sina’yı birden.
Yoksa neyime?
Bu fethi istemem, Mısır’ı istemem, cihanı istemem.
Ben Sultan Fatihim, önündeyim İstanbul’un.
Yakarım bu şehri yüzünde bir tebessüm için.
Yoksa gül yüzünü güldürmeyen sultanlığı istemem, İstanbul’u istemem."
Fatih Sultan Mehmed
Ve yebkâ vechu rabbike żû-lcelâli vel-ikrâm
Bâki olan Rabbının vechi zülcelâli vel'ikram