Ezelden beri arafat deyince ilk aklıma gelen hac arafattır hadisi heyecenla beklediğimiz o büyük gün gelmişdi yolculuğa başladık ve çadırların olduğu bölgeye geldik çölün ortasına çadırlr kurulmuşdu bir müddet yürüdükden sonra çdırımızı bulduk çölün ortasında olabileceği kdr konforlu idi dev klimalr yatmak için süngerler yasdıklr pikeler hepsi hzırdı bu konfor bize özelmiş mesela 20 yıl öncesinde klima yokmuş çdırlarda hatta dört yıl bırakın süngeri yasdık bile yokmuş benim beklentim yokdu açıkcası arkadşlar söylemişdi hatta bir arkadaşım ufak bir yasdık al demişdi dedimki kendime bir gece altı üstü bir gece her türlü idare olunur hem ölümün provası için buradasın çokda konfor arama..Ve öğlen geldi çattı vakfeye durma vakti geldi ve bir hüzün kapladı Rabbim sen çağırdın biz geldik ne olursun kabul eyle diyerek içimdeki ses bağırıp duruyordu . Duaya başlandı ve bitti sanki on dk sürmüşdü oysa 50 dk sürmüş.Arafatta öle bir atmosfer varki ağlamamak elde değil içinizden gelir ağlamak tutamazsınız kendinzi ömrünüzde ağlamadığınız kdar ağlarsınız orada adem a.s ‘ın pişmanlığı bize sirayet ediyordur belkide. Allah hepimizi affetsin. İkindiyide öne alarak cem ederek kıldık namazımızı akşam ilede yatsıyı cem edip müzdelifede kıldık namazımızı . Resullah öyle yapmış Akşam arafttan çıktık müzdelifeye gitmek için otobüslere bindik müzdelifeye vardık namazları eda ettik 70 adet taş topladık ve minaya doğru yürüyüşe başladık. Saatler sonra minaya vardık. Hz.İbrahim a.s oğlu ismail'i kurban etmeye götürdüğü sırada Allahın emrini yerine getirmekten alı koymak isteyen şeytanı üç yerde taşladığından dolayı bizde sünnet üzere ve sembolik olarak dikilen sütünlara taş attık bir nevi kendi nefisimizide taşlamış olduk. Bir nevi Şeytana direnişimizdi. Minada çadırlar vardı büyük yangından sonra diyanet orada kalmayı uygun görmediği için bizde kalmadık
Cemerata yürürken hacılar ,buda minik hacımız 🥰
Ve arafat
