Alıntı:
Kara Kartal Üyemizden Alıntı
|
Eğer mükemmeli "kusurluluğumuzu kabul eden, kolaylıkla yönetilen en iyi halimiz" olarak tanımlarsak: evet bu gerçekten mükemmel : )
Mükemmellik yolunda vardığım son nokta: bir insan asla tüm her şeye aynı kalitede dikkat edemez/yetemez; beden ve zihin gücü buna göre ayarlanmamış. Bu gerçeğe göre: bir insan "nerede durup nerede yürüyeceğini bildiğinde; nerede kendi yapıp nerede yardım isteyeceğini bildiğinde; neleri öğrenmeyi ve uygulamayı tercih edip, neleri bilmemeyi ve hayatından çıkarmayı tercih etmesi gerektiğini bildiğinde", kısaca hayattaki dengeyi, ölçüyü, vasatlığı bulduğunda:
İşte o zaman gerçek mükemmelliği bulmuştur : )
Bilinen mükemmelik, dünya gerçekliğine aykırı olduğu için ancak boş bir hayal. Gerçek bir mükemmelliğin getirmesi şart olan şey: eksiksiz bir huzur halidir ve o da ancak yukarıda saydığım denge hali ile mümkündür