Tavsiye üzerine az önce iki bölümü izledik. İzlenimim: Dış yapım, taklid dizilerden sonra orjinal ve bize ait bir konunun düzgün işlenişi ve cıvıtmadan ciddi bir mizahla sunulması gerçekten "gassal budur, duygusu budur, diyaloğu, sosyalliği de herhalde bu noktadadır hissi verdi" Dirilerin ölüden korkmasını, enn sevinçli anlarında bile dirilerin"sevinçten ölebilirm, ölene kadar sevicem vs " tarzı söylemlerin merkeze alınması, zamanın diriyken geçerli, ölenin vakti bol" hatırlatmaları; farkındalığı dizilerden geçenler için hassaten; ölmeyecek gibi yaşayan faniler için orjinal bir yapım olmuş. Daha iki bölüm izledik bilemiyorum devamı nedir? Ama izlenir. Ben beğendim. Abartmış ağladık hüngür fışşık diyenler. arabesk bir dram yok bölüm sonu müziklerinden başka.)) Kaliteli bir yapım olmuş.
Gassalla kim evlenir, kim kızını verir, verirmi?
Bir gassalın öldükten sonra kendini yıkayacak bir yakın arayışı derin bir sancıydı. Tam buldum diye sevinirken, prova yaptırırken, arkadaşının ölmesi ve yıkaması etkileyiciydi. Ölümden değil de ölüden korkanlar, her gün ölü görmeyle ölüm görmenin bir olmadığını kavrayamayanlar izlesin. Modern insanın hakikati....
İmam varken kim yikayacak derdine düşmesi tuhaf gelse de devamını izlemedim ama yalnızlık, ölü soğukluğunda neşesiz tatsız bir yaşamın ölüden farksızlığı işlenir devamında belki. Herkesin işi kimliği olmuyor mu? Tâki sorgulayana kadar...
__________________
~~~ Bilmediklerimi Ayaklarımın Altına Alsam Başım Göğe Ererdi ✒~ |