Alıntı:
Vasat Üyemizden Alıntı
 Mesajı alan almıştır. |
Çok ağır sınanıyoruz "asla" dediğimiz yerlerden.
Halbuki insanın yanılması, sapması iki rekat arası zaman kadar. "ihidinassıratal müstakim" .
Kişinin asla/sını bulması, kendini sağlam bir hesaptan gecirebilmesi büyük erdem. Ben yapmam, çocuğum yapmaz kibir taşır. Kolay kabullenilmez bile.
Eşim yapmaz çok yaralayıcı bir kabulleniştir. Bir kere asla dedin mi; kumdan kale yaparsın, sağlam olduğuna iman edersin.
Annem babam yapmaz; insanın bütün güven kapılarını yıkan, içini cam kırıkları ile dolduran, kişiyi enkaza döndüren bir Asla...hele bu asla/ların farkında değilse, güven duygusunun yerini ayrık otları sarmaya başlıyor vicdanın üstünü, iyileşme ihtimalli, telafisi mümkün yaraların üstünü sarmaşıklar örtmeye başlıyor. Bir daha görene duyana aşkolsun
Allah aslalarla başa çıkmak nasipetsin. Varmı özellikle kendin noktasında asla dediğin?